Στη δισκογραφική εταιρία

548 39 3
                                    

Την επόμενη μέρα πήγαμε σε ενα κτήριο. Ηταν ψηλό σαν ουρανοξυστη με χρώμα μπλε. Εμεις μπηκαμε σε μια κενη αιθουσα και περιμεναμε τον κύριο Δημήτρη (επιθετο)

Μ:Ελπίδα μέχρι να ρθει δεν πας μια βόλτα.
Ε:Okei

Πηγα σε έναν διάδρομο και ειδα μια πορτα ανοιχτή. Τι να εκανα; Να μην εμπαινα; Μπήκα και ειδα μια κιθαρα την πηρα και αρχισα να παίζω. Έκανα εξασκηση το τραγούδι που εμαθα χτες στο ωδείο.

Σε ενα αλλο δωμάτιο
Ήταν 2 αγόρια. Το ένα ηταν στο κινητό στο instagram  το αλλο αντίθετα περιμενε κατι. Ξαφνικά πιάνει τον λογο αυτος που περίμενε.

?? :Εγω παω στο δωμάτιο με το πιανο και την κιθάρα αμα έρθει το κορίτσι παρε με τηλ.

Και εφυγε.

Πίσω στο δικό μας δωμάτιο
Η Ελπίδα έπαιζε τόσο ωραία που ξαφνικά ενα αγορι μπήκε στο δωμάτιο.

(όλα στα αγγλικά)
?? :Παίζεις πολύ ωραία.
Ε:Ευχαριστώ. Μήπως είσαι ο....
?? :Martinus Gunnarsen
Ε:Τιιιιιιιιιι????
Τ(inus) :Να φανταστω φαν μου;
Ε:Ναι!!! Σας ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!
Τ:Ευχαριστώ πολύ. Θες να παίξουμε μαζί; Εγω πιάνο και εσυ κιθάρα;
Ε:Γιατί όχι;

Η μελωδία ήταν η πιο ωραια απο απιαδυποτε άλλη που έχω ακούσει.

Ε:Πρέπει να φυγω.
Τ:Και εγω
Ε:ταλεμε

και εφυγα βιαστικα.

   My life with Marcus and Martinus!!!! Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu