(ξεμείνει από τίτλους)

168 21 2
                                    

Η ώρα είναι 5:00 για κάποιο λόγο η μαμά μου μου έχει βγάλει όλα τα ρούχα από τις βαλίτσες και τους σακους και τα έχει βάλει στην θέση τους επίσης ετοίμασε το δωμάτιο δίπλα από εμένα σε στυλ "Ναταλια" και δεν μου πείτε καν το εισιτήριο ακόμα.

5:15 χτυπάει κουδούνι. Πάω εγώ.

Νορβηγικα
Ε: Ναι;

Ελληνικα
Ν: Ελπίδααααα!!!!!!!!!!😁😁😁😁

είχε ένα χαμόγελο ως τα αυτια

Ε: Τι κάνεις εσύ εδώ;
Ν: Θα μένω μαζί σου από εδώ και πέρα.
Ε: Τιιιιι???

Και έσκασα το πιο μεγάλο χαμόγελο που μπορουσα

Ν: Χευυυ Γη καλει Ελπι.
Ε: Εεεεε τι;;
Ν: Ααακαλά...
Ε: Έλα μέσα θα σε τακτοποίηση σε λίγο.

Την τράβηξα μέσα και πήγα στο σπίτι των αγοριών.

Χτυπαω

Νορβηγικα
Εμ: Ελπίδα!

είπε και με αγκαλιασε

Ε: Εμμα!!! Ο Tinus που είναι;
Εμ : Στο δωμάτιο του. Να ξες σ αγαπάει πολύ!
Ε: Και εγώ τον αγαπάω πολύ.

Ανέβηκα πάνω. Μπήκα στο δωμάτιο του.

Νορβηγικα
Τ: Ελπίδα!!! Τι έγινε;;;
Ε: Σου έχω ένα φανταστικό νέο!!
Τ: Τι;
Ε: Η Ναταλία θα μείνει εδώ και έτσι εγώ Ελλάδα δεν θα πάω!!!!
Τ: Τιιιιι? Το καλύτερο νέο στο κόσμο!!!!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------

189 λέξεις αλλά το προηγούμενο ήταν μικρο και μικρο+μικρο=λίγο μεγαλύτερο

   My life with Marcus and Martinus!!!! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin