Sen benim ellerimde duran minicik bi kuş gibiydin, avuçlarımın arasında çırpınırdı yüreğin, özgürlüğe düşkündü ruhun ve kanatların.. ah o kanatların birazcık elimi bıraksam uçup gitmeye hazırdı. Giderken arkanda beni ölüme teslim edeceğini bilmeden..
Ve sen avuçlarımın arasında, medeniyetini kurmuşken yüreğime
Ben " Korkardım "
Fazla sıkıp canını yakmaktan,
Ellerimi bıraksam uçup gitmenden..
Araf misali arada kalmıştı ruhum. Kendini ölüme hazırlayan biri gibi, gidişine hazırlamıştım kendimi. Zorluğunu tarif etmeye kelimeler yetmezdi, düşünsenize
Kokusuna son kez sarılır gibi,
Gözlerine son kez bakar gibi,
Dudaklarını son kez öper gibi,
Sesini son kez duyar gibi,
Gülüşünü son kez izler gibi,
Ellerini son kez tutar gibi tutmak ve bunu her gün her an yaşamak..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALEME DÖKÜLEN DUYGULAR
Документальная прозаBen Senin Kaleme Dökülen Duygularınım, Benden Kaçma En Cesur Halinle Geç Aynanın Karşısına Ve Gözlerinin İçine Bak Ben En Derininde Gizliyim...
