She's My Ice Princess (Revising)

Chapter 10

Chester's PoV

Hindi ako makatulog dahil sa nangyari .

Uggh!  hindi dapat to.

Matagal tagal na rin ang mga panahon na wala akong emosyon.

Hindi maaari.
Hindi dapat ako makokonsyensya.
At ito din ang unang pagkakataon na nag "Sorry" ako.
At dun pa kay NERD -_-

Iba siya eh. Ibang iba.
Parang may tinatago.

Malaki na ang eyebags ko pero hindi pa rin ako makatulog. Tumalon ako mula sa bintana namin at naglakad-lakad.

Ilang segundo ang nakalipas ay napadpad ako sa park malapit sa bahay namin.

Umupo ako sa upuan.

Malamig ang simoy ng hangin, at hindi ko namamalayan past 12 am na pala.

Naalala ko naman ang mga nangyari noon.

Na mimiss ko na siya.

Ang pinakamamahal kong kapatid.
Hindi ko namalayan ay tumutulo na pala ang mga luha ko.

*Now Playing: EXO Baby Don't Cry

(flashback)

3 years ago, nang natapos na ang gangfight.
"kuya!", sigaw sa akin ni Asher.
Ang kapatid ko.

Masaya siyang nakangiti at patungo kung nasaan ako. 3rd year high palang ako noon at siya ay 1st year.
Malapit na rin noon magbakasyon.
Palapit siya ng palapit sa akin ng bigla akong natulala.

*bang*

Natulala ako at napanganga. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
Nabaril siya, at napakasakit nun.

Tumingin ako sa pinanggalingan ng bala at hindi ko inaasahan ang nakita ko.
Si DEATH. P*ta! parang guguho ang mundo ko noon.

"Hindi! Asher gising! wag mo kong iwan,!hindi! gumising ka Ash!", sabi ko sa kanya habang tumutulo ang mainit na likido galing sa mga mata ko.

"tahan na Chester, matatapos din ang lahat", sabi ni Darryl na kararating lang.

Masakit.

Napakasakit.

Na agad binawi ang kapatid mo sayo, at ang hindi ko inaasahan yung si DEATH WINK pa ang Queen ng Rank01 ang nakita ng aking mga mata.

Wala siyang puso. Magbabayad ka Death! Papatayin kita.

*end of pov*

Hanggang ngayon masakit pa rin, sariwa pa rin sa isip ko ang mga alaala noon.

Hanggang ngayon malaki pa rin ang galit ko kay Death, dahil simula ng namatay ang kapatid ko ay naglaho na rin siya.

"I guess you need this one", habang umiiyak ako ay may nag abot sa akin ng panyo at hindi ko inaasahan Si Nerd iyon.

Hindi na ako nagpaligoy ligoy pa,  Kinuha ko ito at niyakap siya.

Ganon lang kami at ilang minuto na rin ang nakalipas.

"Sorry", mahinang sabi ko sa kanya.

"Tss, wag kang maarte dyan. ", sabi niya.

Maybe I can't understand now, but I guess someday.

"What do you mean? Maarte ako? ", ako.

"Nothin, Nevermind, I gotta go see ya tomorrow. Btw whatever your problem is make sure you don't forget the beast inside you trying to haunt down your kindness.", sabi niya at umalis.

* * **

.

.

.

.

Good evening, kamsahamnida guyssss...salamat salamat sa pagbabasa..

labyuuuu!