leven zonder liefde

deel 1: Pijn

Tineke
Midden in de nacht word ik wakker van een luid gestommel op de gang. Oh nee daar gaan we weer. denk ik bij mezelf. Het gestommel houd vlak voor de deur op en met ingehouden adem wacht ik tot de deur open gaat. Evert komt binnen en staat dreigend naar mij te kijken. 'Wil je een spelletje spelen?'vraagt hij.
'Nee ga weg! Ik wil niet! Laat me met rust.' riep ik.
'Dat is niet lief he Tineke. Dat vind ik niet leuk.'
Hij kwam op mij af en ging op mijn bed liggen. Hij kwam dichter naar mij en probeerde mij te kussen. Ik probeerde hem van mij af te duwen en hij werd boos.
'Stom kind! Hier zal je spijt van krijgen!' riep hij. Hij gaf mij een harde klap op mijn wang. Ik had zoveel pijn. Ik begon te huilen.
'Ge moet niet bléten nu.' En toen hij dat zij gaf hij mij nog een klap maar deze keer veel harder.
'Stop alsjeblieft. Stop!' Schreeuwde ik.
Hij ging weg en zei nog dat ik niet veilig meer was. Zachtjes begon ik weer te huilen. Dit mag niet nog eens gebeuren. Dit wil ik niet.

De volgende de dag werd ik wakker door mijn wekker. Ik had ontzettend veel pijn aan mijn wang. Ik ging naar de badkamer en zag dat hij helemaal rood zat. Snel probeerde ik het bij te werken met make-up. Evert os al weg want hij moet gaan werken. Ik ben dus nog even veilig.
Ik ging naar het bureau en kwam Koen onderweg tegen. Met een neppe glimlach begroette ik hem. We gingen samen naar binnen en begonnen aan ons werk. Er was een overval gebeurd dus we moesten op zoek gaan naar de overvaller.

Koen
Ik maakte mij een beetje zorgen om Tineke. Ze gedroeg zich de laatste tijd een beetje vreemd.
'Tineke gaat het wel? Je bent zo stil.' vroeg ik.
'Ja hoor. Het gaat wel. Ik ben alleen een beetje aan het denken.'
Ik had wel door dat ze loog. Normaal is ze zo spraakzaam. Ik besloot om nog wat te wachten voor ik op onderzoek uitging.

Tineke
Ik wilde Koen wel alles vertellen, maar dan moest ik hem ook vertellen over mij verleden. En dat wilde ik niet. 's Avonds ging ik terug naar huis. Ik was bang voor wat ik ging aantreffen. Ik ging binnen en ik kreeg al meteen een stomp in mijn maag.
'Trut, je bent te laat! Ik heb honger en je wilt niet weten wat er gebeurt als ik honger heb!' Riep hij.
Hij begon mij te slaan en te schoppen. Ik zei dat hij moest stoppen maar dat deed hij niet. Ik liep naar boven en sloot mezelf op in mijn kamer. Stil begon ik te huilen.

Hey. Dit is mijn eerst boek. Ik hoop dat jullie het leuk vinden en als jullie tips hebben, mogen jullie mij tips geven.
Grts Gwen