deel 25

347 6 2
                                    

Koen
Ik was mijn kleren aan het inpakken toen er iemand op de deur klopte.
'Binnen.' Tineke kwam binnen en ik glimlachte naar haar. Ze glimlachte niet terug en samen gingen we naar beneden. Ik had nog wat moeite met lopen dus voorlopig kan ik enkel papierwerk doen. Zolang ik maar bij Tineke kan zijn. We liepen naar de auto en Tineke hielp mij om in te stappen. Ik zag dat ze tranen in haar ogen had.
' Wat is er Tineke?' Vroeg ik bezorgd.
' Oh niets. Gewoon een beetje moe.' Zei ze.
' Tineke ik geloof er niets van. Ik ken jou nu al te goed. Er is wel iets!'
'Koen laat het maar. Er is echt niets!' Zei ze gefrustreerd. Ik schrok van haar toon en in stilte reden we de parking af. Eenmaal thuis pakte ze mij spullen en hielp mij uit de auto. Ik had krukken meegekregen voor het geval ik niet kon stappen en ik had nu zo'n pijn dus nam ik die stomme dingen. Ik liep naar binnen  en legde mij in de zetel.
'Moet ik thee zetten?' Vroeg Tineke.
' Nee hoor. Ik zou liever efkes slapen.'
'Ok. Slaapwel.' Zei ze. Ik ging naar boven en ik ging liggen op mijn bed. Na een tijdje viel ik dan ook in slaap.

Toen ik weer wakker werd zag ik dat het al 5uur was. Ik stond open liep met moeite naar  beneden.  Het was verdacht stil in huis. Ik liep naar de living maar daar was ze niet. In de keuken was ze ook niet.
' Tineke!' Riep ik. Geen antwoord. Ik riep nog een keer maar nog steeds  hoorde ik niet. Ik keek richting de tv en er lag daar een  papiertje.  Ik liep er naar toe en vouwde het open. Ik herkende meteen het handschrift.
Liefste Koen
Als je dit leest ben ik waarschijnlijk al weg. Ik schrijf deze brief zodat je weet waarom ik dit doe. Ik kan het allemaal niet meer aan. Ik ben bang en ik denk dat ik sowieso dood zal gaan als Evert niet opgepakt wordt. Ik heb zoveel meegemaakt. Goede en slechte dingen. Jij bent een van de goede dingen en Evert een van de slechte. Ik voel mij schuldig door wat jou is overkomen, maar bovenal heb ik spijt van wat ik jou heb aangedaan. Ik heb je in de steek gelaten ook al had ik je nodig. Ik denk dat iedereen zich beter zou voelen als ik weg ben van deze  wereld. Ik hou van jou!
Liefs Tineke
Ik begon te wenen en in  paniek belde ik de chef.
' Tineke wil zelfmoord plegen!' Riep ik.
'Rustig Koen. Wat is er gebeurd?' Vroeg hij. Ik legde heel het verhaal uit.
' Koen we doen er alles aan om... wacht even Koen.' Ik hoorde Patrick iets zeggen tegen de chef en even later kwam hij terug aan de telefoon.
'Koen kom onmiddellijk naar de brug boven het kanaal. We hebben haar gevonden!'

Spannend!!!

leven zonder liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu