deel 6

417 8 7
                                    

Tineke
Ik ging met tegenzin naar kantoor. Ik schaamde mij zo en ik durfde nu zeker niets meer te vertellen. Iedereen was er al en Koen ook. De chef kwam binnen.
'Mannekes. Ga direct naar de stationstraat 21! Er is een oproep van huiselijk geweld.' Zei hij
Ik schrok. Ik wilde hier niet mee geconfronteerd worden. We gingen in onze auto en ik zette de zwaailichten  op.

Koen
Ik zag dat Tineke nerveus was. Het leek wel of ze bang is.
'Niet bang zijn Tineke. We gaan die vrouw helpen.' Zei ik.
Ze leek niet te kalmeren. We kwamen aan bij het huis en hoorden dat er een felle ruzie aan de gang was. We stampten de deur in en liepen naar binnen.
'Handen omhoog! Stop met die vrouw te slaan!' Riep ik naar de man. De man luisterde eerst niet dus ik riep het nog een keer. Nu luisterde hij wel.
Tineke liep meteen op de vrouw af en ik zag dat ze haar begon te kalmeren. Ze waren aan het praten en ik zag dat Tineke tranen in haar ogen kreeg.

Tineke
Ik liep op de vrouw af en ik zag dat ze overal blauwe plekken had.
'Probeer kalm te worden. Alles komt goed. Hij is weg.' Zei ik.
Ze was helemaal aan het bibberen. Ze deed mij aan mezelf denken.
Ze vertelde haar verhaal en zonder dat ik het wist begon ik te huilen. Haar verhaal leek zo op het mijne. Toen ik omkeek zag ik dat Koen naar mij aan het kijken was. Ondertussen waren Floor en Obi aangekomen.

Floor
We kwamen toe en zagen dat Tineke al bij de vrouw was. Toen Tinnie naar ons keek, zag ik dat ze aan het huilen was. Ze kwam naar ons toe en ik knuffelde haar. Ze schrok zo hard. Ik begon mij eigenlijk wel zorgen te maken.
'Gaat het, Tinnie? Je hebt nog nooit moeten huilen als dit gebeurt.' Zei ik
'Ja hoor, het gaat. Gewoon een beetje moe.' Ze veegde haar tranen weg en liep naar Koen.

Koen
Tineke was al naar huis en ik, Floor en  Brigitte bleven over.
'We moeten eens praten over Tineke. Ze is de laatste tijd zo gevoelig en ze wil niemand toelaten.' Begon ik.
'Ja. Ze is ook zo afwezig. Gisteren heb ik haar huilen  bij de toiletten.' Zei Brigitte.
' En toen ik naar haar zocht, vond ik haar op de gang en ze lag op de grond. Ze zei dat ze gevallen was, maar dat geloofde ik niet.' Zei ik.
'Er is dus duidelijk iets mis. Wat moeten we nu doen?' Vroeg Floor.
We besloten om morgen eens met ons drietjes met haar te praten. Als ze niet wil, zullen we haar moeten volgen.    

Hey. Ik laat jullie nu ook de andere politiemensen hun gedachten lezen. Zo blijft het denk ik interessant.😉

leven zonder liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu