leven zonder liefde

deel 17

Tineke
Vandaag mocht ik naar huis. Ik lag nu al een week in het ziekenhuis. Ik was mijn kleren aan het inpakken toe de deur openging. Ik schrok mij dood. Gelukkig was het Koen. Hij kwam naar mij toe en gaf mij een kusje.
'Hoe gaat het nu met jou?' Vroeg hij.
'Goed hoor. Ik ben klaar. We kunnen vertrekken.' We gingen naar de auto en reden naar huis.
'Jouw huis was toch de andere kant op?' Vroeg ik.
' Ik heb nog een verassing.' Zei hij mysterieus. We reden verder en stopten bij het bureau.
' Wat gaan we hier doen?'
'Dat zul je wel zien.' We gingen naar binnen, en daar stonden de collega's met een taart en heleboel versiering.
' Tineke!' Riepen ze allemaal in koor. Ik was echt verbaasd. Dit had ik niet verwacht.
'Wie heeft dit allemaal geregeld?' Vroeg ik.
' Koen. Hij heeft zo zijn best gedaan om jou weer thuis te laten voelen.' Zei Floor al lachend. Ik lachte naar Koen en gaf hem een grote knuffel.
' Je bent de beste. Ik hou echt van jou!' Zei ik blij.

Koen
We reden terug naar huis na een gezellig feestje. Ik denk wel dat Tineke het leuk vond. We kwamen thuis aan en ik zei tegen haar dat ze zich kon opfrissen als ze dat wilde doen. Dat deed ze ook en na 20 minuten was ze terug beneden.
'Gaan we een film kijken? Ik heb Vaiana gevonden. Die had je nog niet gezien he?' Vroeg ik.
'Ja, ok.' Zei ze. We gingen in de zetel zitten en begonnen te kijken. Ik zag dat ze afwezig was en vroeg wat er was.
' Ik ben bang Koen. Ik ben gewoon zo bang.'
'Oh lieverd toch. Je moet echt niet bang zijn hoor. We zijn met man en macht op zoek naar Evert. En ik ben hier om jou te beschermen.' Ik gaf een kus op haar hoofd en ze lachte.
' Koen, mijn beschermengel.' Zei ze verleidelijk. Ik bracht mijn lippen naar de hare en we kusten elkaar. We keken verder naar de film en toen die gedaan was gingen we gaan slapen.

Evert
Ze waren overal. Overal waar ik ging zag ik politieagenten. Natuurlijk waren ze allemaal naar mij op zoek. Waar zou ik mij kunnen verschuilen. Ik liep verder en probeerde de agenten te ontwijken. Plots had ik een idee. Ik liep het bos in en ging in de richting van een oude bunker. Ik speelde daar vroeger als kind al vaak. Ik moest denken aan Tineke. Ik ben echt zo kwaad. Ik wil wraak en die zal er komen ook! Koen moet ook boeten en de rest van het korps ook! Ik had mijn wapen nog op zak. Nu moest ik enkel nog een plan verzinnen.