leven zonder liefde

deel 12

Evert
Ik dacht na. Wat zou ik allemaal kunnen doen met Tineke. Ik wilde Koen zien lijden en Tinekes leven tot een hel maken. Plots had ik een idee. Ik liep naar de keuken en nam een pen en papier.

Tineke
Evert kwam weer binnen en kwam naar mij toe.
'Straks ga je uw Koentje weer terugzien.' Zei hij al lachend.
'Hoezo? Laat je mij vrij?' Vroeg ik verbaasd.
' Tineke, Tineke toch. Nee dat ga ik niet doen. We gaan videochatten en dan ga ik eens tonen wat er met jou gebeurt als ze niet doen wat ik zeg. Wil je alvast een voorproefje?'
Hij gaf een klap in mijn gezicht en sloeg mijn hoofd tegen de muur.
'Stop, alsjeblieft! Je doet me pijn!' Kermde ik uit.
Hij begon de knoopjes van mijn bloesje open te doen en trok mijn bloesje uit. Hij trok mijn broek ook uit en begon mij te strelen.
'Zo voorlopig is dat genoeg, maar straks gaan we eens tonen wat ik met jou kan doen!' Hij duwde me nog eens tegen de grond en liep dan weg.

Koen
Ik kwam binnen op kantoor en liep direct naar het bureau van de chef.
'Chef. Kijk eens wat er vanochtend in mijn brievenbus lag.' De chef nam het aan en las het hardop voor.

'Hallo Koen
Ik heb Tineke meegenomen en als je precies doet  wat ik zeg dan zal haar niets overkomen. Om 14 uur wil ik dat heel het korps aanwezig is om te videochatten. Als jullie niet doen wat ik zeg dan zal het niet zo goed aflopen met haar.
Groetjes'

De chef was duidelijk geschrokken.
' we zullen moeten doen wat ze zeggen. We kunnen niet anders.' Zei hij

Het was bijna 14 uur en heel het korps stond klaar voor de computer.  We waren allemaal zenuwachtig voor wat we te zien gingen krijgen. De chef drukte op accepteren en toen kregen we een man te zien.
' maar dat is Evert. De vriend van Tineke.' Zei ik.
'Goed opgemerkt Koen. Je bent een erg pientere jongen.' Zei hij met een toon die ons de rillingen gaf.
'Waar is Tineke?' Vroeg de chef.
'Geduld is niet jullie sterkste kant, hé. Hier is ze.' Hij ging een beetje opzij en daar zat Tineke. Ze was vastgebonden op een stoel en ze had enkel nog een bh en een onderbroek aan. Ze zag er zo moe en bang uit.
' Nu zullen we eens wat plezier beleven.' Zei Evert al lachend.

Tineke
' Nu zullen we eens wat plezier beleven.' Evert kwam dichter naar me toe en begon me te kussen. Ik wilde niet en trok mijn hoofd weg.
' Wil je dat er iets gebeurt met uw Koentje?' Zei hij boos.
Hij kuste me nog eens en nu moest ik wel meedoen. Ik zag dat er een traan over Koen zijn wang liep en ik huilde mee met hem. Evert gaf mij een klap tegen mijn wang en pakte zijn zweep. Hij begon ermee op mijn buik te slaan. Het werd steeds harder en harder. 'Help me.' Mimede ik naar Koen en de rest. Toen werd de verbinding verbroken.

Chef
'Hebben we het IP-ADRES?' Vroeg ik
' Nee , net niet.' Zei Floor droevig.
' We zullen iets anders moeten verzinnen.' Zei Koen. Hij ging zitten en begon zachtjes te huilen.
' We zijn allemaal geschrokken van wat we daarnet hebben gezien, maar we zullen haar vinden.' Zei ik tegen hem.
Hij keek naar mij en droogde zijn tranen af.
' Ik vergeef het mezelf nooit als haar iets overkomt.' Zei hij boos.
Ik had echt medelijden met hem.