deel 9

426 10 2
                                    

Tineke
Ik liep nog steeds in het park en plots voelde ik een arm rond mijn nek.
'Wat doe jij hier nu nog? Je moest al lang thuis eten maken voor mij en dan in de kelder zitten.' Ik herkende de stem meteen. Evert?
'Wat doe jij hier? Volg jij mij ofzo?' Vroeg ik bang en boos.
'Dat gaat jou niet aan! Jij gaat nu mee naar huis en morgen ga jij niet naar het werk. Dat is jouw straf!' Riep hij kwaad.
' Maar, dat kan niet. Ik moet gaan werken.'
'Dat boeit mij nu echt nie. Je hebt het verdient.' Hij begon aan mijn haar te trekken en trok mij mee naar huis. Daar sloeg hij me nog een keer en gooide me tegen de grond. Ik voelde een harde klap tegen mijn hoofd en toen werd alles zwart.

Brigitte
We waren al allemaal op het werk behalve Tineke. Koen was er ook al en die kwam meestal te laat. De chef kwam binnen en begon de taken te verdelen.
'Chef, Tineke is er nog niet.' Zei ik.
' Ja ik weet het. Ze heeft zich ziek gemeld.'
Ik zag dat Koen nu een beetje verloren keek. De chef zag dat ook en zei dat hij papierwerk moest doen.
Ik begon na te denken.
' Tineke is toch nog nooit ziek geweest.' Zei ik
' Ze heeft een beetje last van haar rug.' Antwoordde de chef. Ik zag dat hij het zelf niet echt geloofde. We gingen weer aan  het werk, maar ik vond het toch nog vreemd.

Tineke
Ik werd wakker in de kelder en had ontzettend veel hoofdpijn. Ik kon mij niet veel meer herinneren van gisteren, maar wel nog dat Evert mij naar huis had gesleurd. Ik wist niet hoe laat het was, want ik had geen horloge. Ik moest gaan werken.
'Evert, waar ben je? Ik moet gaan werken?' Riep ik
De deur ging open en hij kwam naar beneden .
' jah, ik vrees dat dat niet zal gaan. Het  is al 11 uur gepasseerd, maar ik heb aan alles gedacht. Ik heb jou ziek gemeld.' Er speelde een gemeen lachje rond zijn mond. Ik werd er echt bang van.
' En morgen? Mag ik morgen gaan werken?' Vroeg ik onzeker.
'Ja hoor. Ik kan toch niet veel met jou aanvangen. Maar vandaag gaan we het leuk maken.' Nu werd ik echt bang. Hij trok me mee naar bóven en gooide me tegen de muur. Hij begon me te kussen, maar  ik wilde dat niet. Dus ik trok mijn hoofd weg met als resultaat een klap in mijn gezicht. Hij kuste me nog eens en nu deed ik wel mee. Ik wilde niet nog meer pijn.

Koen
Ik vond het verhaal een beetje vreemd dus ging ik langs bij Tineke. Ik klopte aan maar in plaats van Tineke kwam haar vriend opendoen. Hij zag er boos uit.
'Euh, hallo. Ik kom kijken hoe het met Tineke gaat.' Begon ik.
'Goed.' Hij deed de deur bijna dicht voor mijn ogen maar dat kon ik verhinderen. Nu werd hij nog bozer.
'Kan ik bij haar?' Vroeg ik.
' Nee ze is aan het slapen.' Hij gooide de deur dicht en daar stond ik dan. Partnerloos bij wijze van spreken.
Ik ging terug naar mijn auto en reed weer naar het kantoor.

Hallo. Bedankt dat jullie mijn verhaal lezen en soms ook stemmen. Ik probeer het zo leuk mogelijk te houden.😉😃

leven zonder liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu