Different ~Deel 2 MFL Serie~

~Chapter 18~

POV. Jace

Sorry okey, nee echt! Ik weet dat we het hebben afgesproken maar ik kan er niks aan doen. Eigenlijk wel maar ik WIL er niks aan doen. Anders wist ik niet dat ik gespierd ben ( okey, dat wist ik eigenlijk wel), mooie ogen ( wist ik ook), scherpe kaaklijn ( duhh) en zachte roze lippen heb ( okey dat wist ik dan weer niet). Ik hoor hoe ze een geluidje maakt als ik mijn hand door mijn haar haal waardoor mijn t-shirt omhoog kruipt. Waarschijnlijk is mijn tattoo te zien. Het is een speciaal teken die niemand echt weet behalve Raphael. Ik heb er meerdere over mijn borst, buik en armen. Ik draai me om en trek ondertussen hopelijk onmerkbaar mijn t-shirt naar beneden. Ik wil eigenlijk niet dat ze er vragen over gaat stellen. Nu nog niet. Ik zet mijn eigen beroemde grijns op en vraag:" Kan je het zien Mi Amore?" Ik weet dat ik haar met deze woorden in verlegenheid heb gebracht. Dan slaat ze haar ogen neer en krijgt ze zo'n verlegen en schattig lachje . O SHIT.. Dat klonk zo niet mij. Ik zou eerder sexy zeggen. Waarom heb ik zulke gedachten! Gelukkig weet ze nog niet hoe je gedachtes specifiek kan lezen.

Zoals verwacht komt daar het verlegen lachje maar ze slaat haar ogen niet neer. "Ja hoor" antwoord ze en een brutale lach neemt de verlegen over. Mmm.. Van deze kant hou ik ook wel. Uitdagend staart ze me aan, ik staar terug. Bijna....Bijna verdrink in haar ogen. Snel draai ik me om en loop snel verder. Man ik word echt een softie. Mijn blik hou ik gericht op de deur aan het einde van de gang. Zo hoef ik haar niet aan te kijken en bang te zijn dat ik echt verdrink. Ik merk hoe ze naast me komt lopen en me onderzoekend aankijkt. Stug loop ik door en onderdruk de neiging om haar aan te kijken.

Okey. Stop nu met dit meiden gezeik.

"Wat is er Mi Amore?'' Vraag ik met een neppe grijns en omdraai. Ze lijkt even te schrikken maar hersteld zich snel weer. "Uhh, oja. Wat houd die inwijding precies in? Doet het pijn ofzo?" Lachend kijk ik haar aan en zeg:" Maak je je daar maar geen zorgen over, daar krijg je rimpels van en dat willen we natuurlijk niet. Das zonde van dat knappe koppie van je." Zeg ik met een knipoog. Jammer genoeg krijg ik niet de reactie die ik gehoopt had. Ze rolt met haar ogen en mompelt: "Flirt."

Right Jace, dat heb je weer goed voor elkaar gekregen. De ruimte lijkt kleiner te worden en als ik haar aan kijk heb ik het gevoel dat ik haar moet aanraken. Haar vast houden.. Ik moet hier weg!

Ik laat mijn tempo zakken. Zo loop niet meer naast haar. Sneaky kijk ik om me heen, op zoek naar een uitweg. Met een vragend gezicht draait ze zich om. O shit, hoe red ik me hier nou weer uit."Uhh, ik moet nog uhh. Raphael halen! Ja dat was het. Hij moet bij de inwijding zijn. Loop maar door, het is de deur aan het einde van de gang. Klop 2 keer en wacht dan op antwoord." Voor ze kan reageren draai ik me om en stuif er vandoor. "okey weird." Hoor ik haar nog zeggen. Een leugen om eigen bestwil mag zo af en toe wel. Okey, het was geen volledige leugen. Raphael moet er echt bij zijn maar hij zou zelf komen. Ik sla de eerste beste gang in die ik tegen kom en laat me tegen de muur zakken. Sinds wanneer heb ik dit gevoel. De warmte die ik voel wanneer ze naar me lacht. Dat ik haar moet beschermen en zelfs de jaloezie toen Raphael met haar aan het flirten was. Ik was nog nooit, maar dan nog nooit jaloers geweest op mijn beste vriend.

Ik heb een probleem denk ik.

Ik ben verliefd, verliefd op een newborn genaamd Hope.

En dat kan en mag niet, want ik doe niet aan de liefde. Dat is een belofte van vroeger.

Ik moet afstand houden.

Niet gecontroleerd 

14-05-18