Chapter 3: Night's out
Kiel's Point of View
"Hey! Wake up!"
Ramdam kong may yumuyug yug sa balikat ko pero di ko lang yun pinansin."Huy tulog mantika! Gumising ka na nga diyan!"
Napabangon ako dahil sa sapak na natanggap ko. The fuck!"Wtf!!!! Eli naman oh! Can't you see I'm sleeping here! Konting respeto naman oh! Bwesit!"
Sigaw ko sa kanya. Kahit kelan talaga di marunong rumespeto to."Ano na, papasok ka ba o mag gaganyan ka lang diya'ng lumpo ka!"
Sigaw niya sakin. Mas lalong nag init ang ulo ko nung tawagin niya akong lumpo."What's your problem? Di naman kita inaano'ng bruha ka! Can you just fuck off! I'm having my rest here! Di ako papasok!"
Sigaw ko ulit sa kanya at pinakita ang namamaga kong tuhod. How can I go if my knee is swelling? Talino rin nitong bruhang to eh no?! Tss!"Yah! Stop it! Ang aga aga nagsisigawan kayo diyan!"
Sabay kaming napalingon ni Eli sa nagsalita. It's Kuya Teman. Urrgghhhh! Please kuya wag mo ng painitin pa ang ulo ko."Hahaha it's our way of saying good morning to each other Kuya. No need to worry about it"
Paliwanag ni Eli kay Kuya. Sinenyasan ko naman siyang lumabas na. I'm not done with Eli yet."Is that so, sige aalis na ako and kung pwede pakihinaan niyo yang boses niyo! Nakakarindi!"
And he close the door. Tumingin ulit si Eli sakin."Pumunta ka ng ospital uy! Wag mong pairalin pagka tamad mo!"
Kapal! Ako pa yung tamad ngayon? Wow ha! Ipasa ba naman sakin pagkatamad niya."Di na naman to masyadong namamaga eh. Mas grabe pa nga yung pamamaga nito ka gabi eh kaya I don't need to go to the hospital"
Sagot ko sa kanya at umupo sa kama.Kahit na ganito kami ni Eli puro sigawan, asaran at pikonan di parin namin natitiis ang isa't isa pwera nalang talaga dun sa nangyari samin 2 years ago. Di ko nga masagot ang tanong ko kung paano ko siya di natiis ng mahigit isang taon.
"I'll go ahead. Baka ma late pa ako dahil sayo!"
"Wow ha! Eh ikaw nga tong nambulabog sakin! Ako pa sisisihin mo? Umalis ka na nga! Masyado kang malaking istorbo!"
"Magandang istorbo ka mo!"
Taas ng confidence level ng bruha! At tuluyan na siyang umalis. Kailangan kong pumasok ngayon dahil dudurugin ko pa yung hinayupak na yun!Sobrang sakit nung ginawa niya sakin ha! Kinuha ko yung ointment na binigay nung nurse sakin at ipinahid ko sa tuhod ko. Buti nalang at medyo lumiit na yung pamamaga nito.
"Aren't you gonna eat?"
Biglang pumasok si Kuya Ady na may dala dalang tray. Bobo Ba't kailangan pa ba yung itanong? Haha"Thanks"
"How's your knee?"
Halatang nagaalala siya sa kondisyon ko. I gave him a sweet smile para ipakitang okay na ako."Wala ka bang pasok ngayon Kuya?"
Tanong ko sa kanya. Usually kasi ay si Kuya Ady yung pinakamaagang umaalis sa bahay kasi siya yung may pasok na sobrang aga."Umabsent ako para bantayan ka"
See? Ang sweet sweet ng kuya ko."Yiiieee. So sweet of you kuya. Pero paano yung report mo? Diba ngayon yun?"
Si Kuya Ady ay engineering student, si Kuya Teman naman ay medicine student and lastly si Kuya Silver is a culinary student mahilig mag luto yung si kuya eh.
YOU ARE READING
Little by Little
Teen Fiction(On-going) Little by little they fall in love with each other