Little by Little

Chapter 14: Happy family

Chapter 14: Happy family

Daven's Point of View

I was walking around the hallway nung may narinig akong sigawan kaya napatakbo ako ron. Parang familiar kasi yung boses ng babae and I'm right. It's Eli na pinagtutulogan ng dalawang babae. Di ko kilala ang isa pero yung isa ay si Bella. She's one of the stupid obsess admirer of me. Aktong magpapagitna na sana ako ng maunahan ako ni Ken.

"Stop it!"

"Hey ano ba! I said stop it!"

Sigaw ni Ken at madaling hinablot si Eli na niyakap niya agad. Pinatid patid ko yung sahig saka umalis dun. Di na naman ako kailangan dun eh.

Dumating ako sa canteen. Andun na sina Yanna, Ali, Vash, Hian, Grate and Aiko. Pasimple akong umupo sa tabi ni Grate at kumain nalang. Napatingin pa sila sakin.

"What?"

"Don't be rude Daven. Hinihintay pa namin sina Eli at Ken. Wag kang mauna"
Sita ni Aiko sakin. Tsh! As if I care. Di ko sila pinansin at pinagpatuloy lang ang pagkain ko. Bahala na kayo diyan. Pagkatapos kong kumain ay di parin dumating sina Ken. Well, ano pa nga? Tumayo ako.

"By the way, si Eli ay dinala ni Ken sa clinic. May nakaaway yung kaibigan niyo"
Sabi ko at iniwan sila. Narinig ko pang sumigaw si Vash pero di ko na sila pinansin at mabilis na naglaho.

Nagpunta ako sa paborito kong tambayan. Ang field. Gustong gusto ko dito kasi napaka relaxing at ang laki ng space. Parang free na free akong gawin lahat ng gusto kong gawin. Walang masyadong tao dito kasi lunch break pa. Pumwesto ako sa isang malaking puno at humiga sa ilalim nun.

Mas makaka relax ako kung ganito. Ipinikit ko yung mga mata ko pero yung nangyari kay Eli kanina ang naiisip ko. I want to visit her in clinic pero parang ayoko rin. I don't care about her. Tsh!

"What's the matter Daven?"
Napabangon ako nung marinig ko ang isang boses.

"What now?"

"I just miss you, us"
Kasinungalingan! Isang malakkaing kasinungalingan. After how many years, it's still you Marga. Ikaw parin yung nandito sa puso ko.

"Stop that bullshit around. Mabuti pang bumalik ka na dun sa lalaki mo at baka hinahanap ka na nun"
I tried everythink to be calm kahit na gustong gusto ko na talagang maiyak at yakapin siya. I miss all of her. Yung yakap niya, yung mga halik niya. Everything. I made her my life which is my biggest mistake I've ever made.

"I miss the old Daven not this cold one"

"You turned him like this Marga"
Nakangising sambit ko na itinuro pa ang saili ko. Fuck this! I really wanted to hug you and get tou back pero alam kong impossible na mangyari yun.

"Sorry. I'm sorry kung mas minahal ko pa-"

"Shit! Stop it! Alam ko naman yun! Di mo na kailangan ipamukha sakin pa ulit-ulit! Ghad!"
Sabi ko at tinalikuran siya. Bwesit tong luhang to!

Napadaan ako sa clinic at natatanaw ko dun tung mga kaibigan ko. Dumiretso lang ako hanggang sa makarating ako sa music room. Dito rin kami madalas tumambay ni Aiko. Mahilig kami sa musica, siya ay member sa musician ng school namin habang ako ay nakikitugtug lang dito kung gusto ko.

Naupo ako sa tapat ng piano at sinimulang patugtugin iyon. While playing the piano my tears are starting to fall, I just let them. Di ko pinunasan. Mas mainam ng makalabas ang lahat ng luha ko para maipalabas ko rin ang sakit na naramdaman ko.

"Ang galing talaga niya"

Dali dali kong pinunasan ang mga luha ko at tumayo, andami na palang studyanteng nakikinig sakin. I looked at my wrist watch and to my surprise I'm already 5 minutes late.