Little by Little

Chapter 10: Wide awake

Chapter 10: Wide awake

"Here miss"
Kinuha ko yun at walang ano anong inubos. Ahhh! Ang pait ng lasa sobra! Naginit ang lalamunan ko sa alak na yun. Pwe!

Alam naman nilang lahat na ayaw kong matali sa mga ganyang bagay eh. Especially lolo. Super close ako sa kanya na pari yung dream guy ko ay nakwento ko sa kanya. Sabi niya pa nga sakin ay maswerte daw yung lalaking yun sakin pero ano tong hinawa nila? I can't help but to be disappointed sa nalaman ko.

"Another one please!"
Mahinang sambit ko. Binigyan rin naman agad ako ng bartender.

"Broken hearted?"
Naiangat ko yung tingin ko at nakita ko si Brahms sa harap ko. Siya yung lalaking pinakilala ni Ali sakin.

"Mas matindi pa diyan"
Pilit ang ngiti ko na ipinakita sa kanya. Tumabi siya sakin at nag order rin ng kanyang inumin.

"Wanna talk it with me?"
Nakangiting tanong niya sakin pero nginitian ko lang siya. I don't wanna talk it either.

"Sorry."

"Okay lang. Ayoko lang talaga munang isipin yun"
Sabi ko at uminom na naman. Sobrang sakit sa kalooban kong malaman yun. Kahit na sabihin nating hindi sigurado kung ako ba talaga eh feel na feel ko. Bakit ba kailangang ipa reschedule pa yun kung di naman talaga ako ang ipapakasal diba?

"Tama na yan Eli. Masyadong naparami na ang nainom mo"
Di ko siya pinakinggan. Tuloy tuloy parin ang paginom ko. Lasang lasa ko na yung alak at unti unting sumasarap sa bawat shot na iniinom ko.

Letche! Anong klaseng buhay ba to? Bakit kailangan kong maranasan to? They don't know how much marriage mean to me! Gusto kong humarap sa simbahan kasama ang taong mahal ko.

"Eli!"
Hinawi ni Brahms yung alak sa kamay ko. Inis ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin.

"What the heck are you doing?"
Inis kong singhal sa kanya.

"Eli, calm down"

"Who the fuck do you think you are? Wag mo kong pigilan sa gusto kong gawin!"
Sigaw ko sa kanya. Masyado na ring malakas ang tugtug kaya di kami marinig ng mga tao.

"Eli-"

"Stop it Brahms! Umalis ka na please! I don't want you here!"
Maotoridad kong sabi at bahagyang itinulak pa siya. Nung una ayaw niya pang umalis pero dahil sa ako si Eliashib Casqueroel ay napaalis siya. Walang makakatalo sa charm ko...

Muli akong nagmuni muni at nagsimula na rin akong humikbi. Bakit ganon? Bakit nasasaktan ako? Pwede ko naman sigurong tangihan yung gusto nila lolo eh! Kung madidisapoint lang sila sakin I don't care. Total matagal na akong disappointment sa kanila at isang rebelde..

"Tch!"
Tinignan ko lang yung kamay na may hawak na panyo. Ayokong kunin yun. Bahala siya.

"Mukha kang tanga"
Walang gana niyang sambit habang nakalahad parin ang kamay niya na hawak ang panyo. Inangat ko ang tingin ko at napasimangot nung makita ko kung sino iyon. Si Daven.

Close ba kami para alokin niya ako ng panyo? Tch! Ano akala niya? Kayulad sa mga napapanuod sa tv na pag umiiyak ang babae bibigyan niya ng panyo? Lol! Di ako madadala sa ganyan ganyan no!

"Tsh!"
Nagulat nalang ako sa sumunod na nangyari. He wipe my tears away. Napatingin ako sa kanya.

"Why did you do that?"
Tanong ko sa kanya pero di niya sinagot instead he drink my drinks. Isa isa niyang ininom.

"Tsk! Tsk! Bad girl"
Bulong niya sakin. I swear I saw him smiled. Yung kakaibang smile. Di kami close pero somehow naamaze ako sa nakita kong iyon.