Little by Little

Chapter 9: Run away

Chapter 9: Run away

Asan na ba ako? Di ko na talaga alam kung nasaan na ako. I'm in th middle of no where. Now this is great.  I don't have my phone or anything that can communicate..

I was walking and walking hanggang sa di ko napansin na andito may bangil pala.

"AAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!"
I shouted my whole soul. Unti unti kong iminulat ang mga mata ko. Parang kanina pa kasi ako d bumabagsak and I felt like my heart's going to burst anytime.

"That's what you get when you try to avoid me"
I was thankful that he came. Nakahawak siya sa may bewang ko habang nakatinginan kami sa isa't isa and it lasted for 5 seconds until I realized the reality that I was about to fall.

"Eh bakit ba kasi dinala mo ko dito! My brothers are looking for me now!"
Sigaw ko sa kanya. I want to thank him but I don't wanna say it. Baka mas lalong kumapal ang mukha nitong dugong na to.

"Tch! Thank you ah! Thank you!"
Sarcastic niyang sabi saka tinalikuran ako. Sinundan ko naman siya agad. Wtf!! Motor? Ano? Paaangkasin niya ako dyan? Hell no!

"Di ka ba aangkas?"
Mayabang niyang tanong.

"Ayoko"
Pagmamatigas ko pa at sakatinalikuran sya pero nung narinig kong inistart niya yun napalingon agad ako.

"Teka sasama na ako!!"
Habol ko sa kanya. I saw him smirked.

"Tch! Pabebe ka pa! Swerte mo nga't ikaw ang una sa lahat!"
Singhal niya sakin. Psh! I don't care idiot!

Pagbalik namin sa bahay niya kumain nalang ako and in all fairness ang sarap ng luto niya!!! I envy him. He's too young for this but he cooks very well.

"Take that home for Eli"
Sabay bigay niya sakin nung supot.

"For what? Close ba kayo?"
I asked him pero umiling lang siya.

"Bakit? Masama bang magbigay? Andito ka na eh saka gusto ko rin na matikman niya ang luto ng future hubby niya!"
I was shocked nung nakita kong kumislap ang mga mata niya, yung parang nasa mga anime.

"You're hitting on her?"

"No! I don't have to do that. You're so nosy! Umuwi ka na nga!"
I knew it! May gusto to kay Eli. Sinundan ko siya dahil sabi niya ihahatid na daw niya ako. It's almost 8 in the evening. For sure papapagalitan na naman ako nito ni Kuya Teman if ever na andun na yun. Tsh! Such an overprotective brother!

Tahimik lang kami sa buong byahe. I was super duper tired. Parang na drained lahat ng energy ko sa ginawa ko kanina.

"Don't forget to give that to her"
Nakatingin lang siya dun sa supot na binigay niya. Di ko na siya pinansin at dumiretso papasok sa loob.

Sinalubong ako ng mga kaibigan ko. Napatayo ta si Yanna nung makita akong pumasok at nagsipagsunuran naman silang tatlo.

"San ka galing Kiel"
Halata ang pagalala sa tanong ni Yanna. Di ko siya sinagot at binigay ko kay Eli yung pinabigay ni dugong. Gusto kong mapagisa ngayon dahil naalala ko na naman yung pag dampi ng labi niya sa akin.

Di nga yun sinasadya Kiel! Ang OA mo naman! Wag mo nalang isipin yun para di ka na mag emote emote jan!

Bwesit ka talagang consesya ka! Masamaya kayo nung demonyong yun!

"Ano to?"
Tanong ni Eli. Gaga! Di ba obvious na pagkain?

"Pinapabigay yan ng FUTURE HUSBAND MO DAW"
Pag diin ko pa sa future husband. Nagtaka naman sila kung sino.