Someday

Chapter 13

Not edited, Not reviewed.
——————

Nagpasyang sabihin ni Vexena ang nangyari nang araw na nawala ang kaisa-isa niyang pag-asa sa mundo— ang kanyang anak.

Hindi na rin naman niya maitatago kay Kiel ang lahat. Pero hindi pa rin basehan 'yon para maniwala siyang wala ngang alam ito. Para sa kanya, nagsisinungaling lang si Kiel. Alam na niya 'yun. Dahil sa simula pa lang lahat ng nangyari sa kanila ay puro pagpapanggap lang para dito.

"Gusto mo malaman diba? Pwes, makinig kang mabuti!" Bumalik ang ala-ala ni Vexena sa nakaraang hanggang ngayon ay itinuturing niyang bangungot.

"Congratulations Mrs.Boue! You're 9 weeks pregnant!" Masayang kumpirma ng Ob-gyne niya.

Nagpasya kasi siyang bumisita rito para alamin kung totoo nga ba ang hinala niya. She's been shockingly acting weird this past few months. There was a time that she hate what's she loves to eat- like ginataang puso ng saging. Hindi rin niya pinapakialaman na ang manggang hilaw na kung dati ay kaya niyang ubusin ang isang kilo sa isang araw. Take note that it's sour mango, her favorite.

Hindi niya ang alam ang nararamdaman niya the moment she discovered the truth. Maya-maya pa ay naguunahan na ang kanyang mga luha at napatakip siya sa kanyang bibig.

"God! Oh God! I'm— pre-pregant. God! Thank you for this wonderful blessing!" Pipi niyang dasal.

She's on her way to their house after she brought the vitamins and milk for her and her baby. No one in this world that can replace her happiness when she found out that she's pregnant. Masaya siya ngunit hindi pa rin maiaalis ang pagkabagabag dahil alam niya na ang magiging reaksiyon ni Kiel.

So she decided to hide it for the meantime. Ayaw niyang malaman ni Kiel na buntis siya. She had enough of painful words from him. Ayaw niyang baka pati ang bata ay madamay sa gulo nila ngayon. Alam niyang hindi ito gugustuhin ng kanyang asawa dahil hindi naman talaga siya nito mahal.

Actually, she doesn't know that this day will come. Hindi niya inaasahang nagbunga ang panggagahasang ginawa sakanya ni Kiel. Pero wala eh, nandyan na. Masakit man isipin na iluluwal niya ang kanyang anak na hindi siya minamahal ng ama nito. Umiiyak nanaman siya. Masakit kasi, at hindi magiging madali ang lahat lalo na't may batang nabubuhay sa sinapupunan niya. She need to be more careful from now on.

Pasado alas-dos ng madaling araw ng magising siya dahil kumakalam ang kanyang sikmura kaya bumaba siya sa kitchen at binuksan ang refrigerator. Naghahanap siya ng daing na walang ulo at buntot. Naglalaway na talaga siya habang hinihintay maluto ang daing. Nakapag prepare na rin siya ng kanin sa lamesa.

Agad niyang nilantakan ang kanyang pagkain matapos niyang ilapag sa lamesa ang daing. Sunod-sunod ang kanyang subo.
Nang matapos ito ay agad niya ring hinugasan ang platong ginamit niya. Papaakyat na sana siya sa kanilang kwarto ng marinig niya ang ugong ng kotse sa labas kaya bumaba muli siya at sumilip sa bintana.

She saw her husband went out from the driver seat and then he made his way to the passenger seat to open it while there's a smile on his lips.

Kitang kita niya ang kasiyahan sa mukha ng asawa ng inalalayan nito ang babaeng bumababa sa kotse. Hindi niya pa sana namalayang umiiyak na pala siya kung hindi pa niya naramdaman ang sakit sa bandang tiyan niya. She immediately remove her tears as Kiel open the door. She was looking at him when he notice her presence.

"Babe? Ahm. Who is she?" The girl asked Kiel.

"Unfortunately, my wife." He nonchalantly said. The girl smiled or she should say smirked at her.

"Oh.. So you're the wife huh? Glad to meet you. I'm Dorothy Andress, soon to be Mrs.Boue." She said while offering her hands to me.

She didn't move to where she standing. She can't even speak nor have a blink.

Hindi! Hindi pwedeng mangyari ang sinasabi ng babae sa kanya! Siya ang asawa at magkakaanak na sila! Hindi siya papayag na tuluyang mawala sakanya si Kiel!

Nanginginig ang labi niya. Nakahawak pa rin siya sa sumasakit na puson niya. Hindi siya pupwedeng ma-stress. "My baby.." She thought.

She was about to open her mouth to speak when Kiel interrupt. "Let's go to the master's bedroom Love." He said while his arm is wrapped on Dorothy's waist then he planted a small kiss on her bare shoulder.

That give her another pain. For both heart and tummy. "Lord please.. Not now." She prayed.

Dorothy look at him and smile. "Can you go first? I want to speak with your wife pa kasi. You know, to introduce myself more."
Before she give him a quick kiss but then Kiel made his way to prolong the kiss. That made her vision gets blurred.

"Alright Love. But don't stay with her too much okay? I want to make love with you so bad so don't make me wait, alright?" He smiled to her. That made Dorothy blushed while she nod.

"Pain.. I don't need another pain." She thought to herself.

Ilang saglit pa ay naiwan na silang dalawa ni Dorothy sa sala. She didn't dare to move. Hindi siya makagalaw sa kinatatayuan niya dahil pakiramdam niya anumang oras ay lalabasan na siya ng dugo. And that's the last thing she wants to see. Bahagyang lumapit si Dorothy sakanya at inilapat ang kanyang kamay sa balikat nito.

"I know nasasaktan ka ngayon dahil dinala ako dito ni Kiel. But don't you think it's fine with me to see you here also? No Vexena. Pero mahal ko siya eh. Kaya kong tapakan ang ego ko at sumama dito just to see and be with him. I love him Vexena, we both love each other. I hope you get what i am trying to say here." Malungkot na ngumiti ito sakanya.

Tinapik niya ang kamay nito bago pinukol ng masama. "How dare you to say those things to me?! Tandaan mo! Ako pa rin ang asawa at hinding hindi ako makikipaghiwalay kay Kiel! Umalis ka na dahil nakakasira ka ng pamilya. God! Please have some decency to yourslef Dorothy!" Mariin niyang sabi dito.

Dorothy just shrugged. She give her a timid smile before she turn her back. Hindi pa nakakailang hakbang ito ng hilain niya ang buhok nito. "You pathetic bitch! Malandi ka! Hindi ka na nahiya at susunod ka pa talaga sa kwarto! Fuck you!" Sigaw ni Vexena habang patuloy niya pa ring sinasabunutan ang babae. Pilit namang tinatanggal nito ang pagkakakapit niya sa buhok nito.

"Urgh! Fck Vexena! Let me go! Ikaw ang mas nakakahiya dahil pilit mo pa ring ipinagsisisiksikan ang sarili mo kay Kiel! Fck! Ouch!" Nagpupumiglas pa rin ito sa pagkakakapit niya sa buhok nito.

"Really?! Sana naisip mo yan bago ka pumunta dito! Ang kapal ng mukha mong malandi ka! Isa ka lang niya sa babaeng kinakama niya when he wants to fck a whore! Kaya wala ka ring pinagkaiba sakin dahil libangan ka lang niya!" Gigil na sigaw ni Vexena habang pilit na iningungudngod ang ulo nito pababa. Nagkaroon naman ng pagkakataon si Dorothy upang mahawakan siya sa hita at malakas siyang itinulak dahilan upang madulas siya pabagsak sa sahig na nagsanhi ng lubhang pagsakit ng kanyang sinapupunan. Mariing napahawak siya dito at pinilit na hindi sumigaw.

#Bitin #SeeYouOnNextChapter #Round1EndsHere