Someday

Chapter 16

Hindi napagilan ni Vexena ang mapatitig kay Kiel habang nakalapat pa rin ang labi ni Lance sa kanya. She don't know what to do.

"Diba ito naman ang gusto mo? Dapat nga matuwa ka pa dahil nakikita ka ng asawa mo ngayon na may kasaamang iba." Kastigo niya sa sarili.

Ramdam ang tensyon sa loob ng elevator. Kahit pa medyo puno na iyon dahil hindi lang silang tatlo ang nakasakay doon. Walang nagsasalita sa kanila matapos maunang lumabas ang ibang staff. Bigla ay may kung ano siyang naramdaman sa kanyang bewang kaya napatingin siya sa katabi na siya namang ikinangisi nito.

"Why?" Takang tanong ni Lance. "What happened babe? Namumula ka." His lips is wearing a lopsided smile. Inirapan niya ito at hindi na lang pinansin sa halip ay itinutok nito ang panangin sa harapan na siya namang ikinasisi niya dahil nagtama ag paningin nila ni Kiel.

Wala siyang panahon para pagaksayahan ng atensiyon sa kung ano mang nakikita niya dito. Alam niyang ang nakalatay sa mga mata nito ay sakit but she doesn't care. Dapat lang iyan sa kanya.

Lumabas na sila sa floor kung nasaan ang office nila at naiwan sa loob si Kiel ngunit bago pa ito tuluyang magsara ay niyakap niya si Lance sa harap nito mismo. Makikisakay na rin siya sa ginagawa nito kanina.

"I'll see you later?" Ngumiti pa siya ng matamis dito. "Wait for me okay?"

"Sure babe. Don't work too much. Just think of me instead." He smirk and the wink.

Nginitian naman niya itong muli at tuluyan na silang naghiwalay ng landas.

----------

Pagkapasok niya ng office ay agad siyang namula dahil sa nangyari kanina. Hindi niya maintindihan kung bakit ngunit alam niyang hindi ito dahil kay Kiel.
Naiinis siya sa sarili dahil hinayaan lamang niya ito na yakapin at halikan.

"That jerk! Argh!" Inis niyang sabi bago sumalampak sa kanyang upuan.

Ipinilig niya ang kanyang ulo at saka sinimulan ang kanyang dapat gawin. Ayaw na niyang mag isip pa ng ibang bagay na hindi naman mahalaga. Maybe her reaction was like that awhile ago it's because they just met this morning and she don't know that Lance is quite jerk.

Naisip niyang yayain sila Veronica at Joseph for a drink later at night. Gusto niya kasing uminom hindi upang magmukmok kundi i-celebrate ang pagiging Ms.Luna niya. She was about to pick up her phone when the door suddenly open.

"Anong kailangan mo Kiel?"

"Vexena.. Alam kong kasumpa-sumpa ang ginawa ko sayo pero ang makahanap ka agad ng iba? Ba't parang ang bilis at ang ang dali naman ata?" Seryoso ngunit batid ang pait sa tono ng pananalita nito.

"Pakialam mo? Ikaw ba Kiel, noon ba pinagbawalan ba kitang magdala ng iba't ibang babae sa bahay natin and fuck each other? Hindi diba? Kaya wala kang karapatang pagbawalan ako dahil hiwalay na tayo!"

Umiling naman ito. "Hindi mo ba pakikinggan ang paliwanag ko Vexena? Why you just can't let me explain?! Is it enough reason for you to stop listening when I told you before that it's because of your father? Is it enough reason for you leave me when you found out that I and Dorothy kill our son?! Ama rin ako na nawalan! Ama na kahit kailan hindi ko makakapiling ang anak na hindi man lang nasilayan ang mundo!" Pinahid nito ang luha.

Ngumisi lang siya. "Yes Kiel! That is enough!"
She stood up from her chair. "Ginahasa mo na ako, pinagmalupitan, ginamit at trinato na parang hayop!" Nanginginig sa galit na nilapitan niya ito. "That is so much enough reason! Hindi ba ito naman ang gusto mo the moment na niligawan mo ako at niyayang pasakalan? Hindi ba?!"

Pinigil niya ang nagbabadyang luha sa mga mata niya. Her jaw tightened as she went near to her ex husband.

"Umasa ako Kiel. Sa lahat ng masamang bagay at pagmamaltrato ng ama ko, sayo ako umasa. Sayo ako nagkaroon ng tiwala at pag asa na may taong tutulong sakin at aalisin lahat ng pasakit ko sa buhay! Sayo lang! Pero anong ginawa mo?! The way you hurted me was thrice the pain i felt than what my father does! Para akong naghanap ng martilyong pinukpok ko sa sarili! Nang dahil sayo mas naging miserable ang buhay ko! Kaya walang dahilan para makinig ako sa paliwanag mo!" Her eyes were as red as blood. Naiiyak siya dahil sa galit at poot na nararamdaman niya para dito.

Natahimik si Kiel at bahagyang napahawak sa kanyang ulo. "Alam ko. I know i've caused too much pain in your heart. Siguro nga hindi pa ngayon ang tamang panahon para sa kapatawarang hinihingi ko. Siguro nga kailangan kong dumaan pa sa mas maliit na butas para pakinggan mo ako."

Napahagulhol si Kiel sa harapan niya at dahan dahang lumuhod. "But I'm not going to give up just like that. I will do everything to forgive me. Kung kinakailangan kong lumuhod at magmakaawa sayo ng paulit-ulit gagawin ko. Just like what you did for me before, hindi ka sumuko sakin ng ganon kadali. My explaination, to forgive me. That's all I wanted. Kasi kahit mahirap, tanggap ko na hindi ko na talaga maibabalik pa ang kung ano man ang meron tayo noon. But please, hear me out. You need an explaination Vexena..."

Pinunasan nito ang kanyang luha at muling nagpatuloy. "You deserve it." Malungkot itong ngumiti sa kanya.

She scoffed. "Sayo na yang paliwanag mo. Hindi ko na kailangan niyan. Kung tapos ka nang magdrama ay makakaalis ka na."
Kasuklam suklam niya itong tinapunan ng tingin.

Napatungo naman ito at dahan dahang tumayo sa pagkakaluhod. "Hindi ako susuko Vexena. Gusto ko lang naman magpaliwanag. Even if it's too late. Gagawin ko ang lahat para pakinggan mo lang ako. Mag—.." Ipinikit niya ang kanyang mga mata at bumuga ng mabigat na hangin.

"Maghihintay ako. You're forgiveness is all i ever wanted before I leave you. For real..." He look so broken and pain as fvck na hindi naman pinansin nito.

Ikinumpas lamang ni Vexena at kanyang kamay at itinuro ang pinto sa likuran nito tanda na dapat na siyang umalis at wala itong balak na bigyan pa siya ng pagkakataong manatili sa kanyang silid.

A/N: Wakas! XD
HINDI TALAGA AKO SANAY NA WALANG KAUSAP. Kausapin nyo naman ako. Huhu