Chapter 5

1.8K 59 1
                                    

Chapter 5: Hugs. Kisses. Future



That same night, Vince talked to my parents. I was so nervous and scared at the same time. There were a lot of scenarios playing in my head and none of them were pleasant. I was thinking what if my parents wouldn't approve our relationship? What would I do? Would I fight for us and disobey my parents which I have never done my whole life?

I respect my parents so much. I was praying so hard while they were talking to Vince inside our library. So imagine how happy I was when they came out and told me that they were giving their blessing to us. They said that they trust us. 

It has been a month since that night. Time really flies so fast especially when you're enjoying every moment of your life. First monthsary na namin ni Vince. At malapit na rin siyang bumalik ng America. Hindi na siya pwedeng mag-extend pa dahil kailangan na talaga niyang bumalik sa school niya. Nalulungkot ako at madalas ay naiiyak kapag naiiisip kong aalis na siya. Pero ayaw kong ipakita sa kanya iyon. 

"Ang cute!" bulalas ni Mikey pagkakita sa couples shirt na ipinagawa ko para sa amin ni Vince. "Ang galing naman nito."

Black shirts na may print na 'I belong to her' tapos may arrow. Ito ang regalo ko kay Vince. Surprise ko ito para sa kanya ngayong araw na ito.

"You think he'll like it?"

"Oo naman, best! Ang ganda kaya." Ngumiti na lang ako. "O bakit parang hindi ka masaya diyan?"

"Malapit na kasi siyang bumalik ng America, best."

She pouted her lips. "Hindi ba pwedeng dito na lang siya mag-Masteral? Maganda rin naman ang mga schools dito. Why don't you ask him to stay?"

"I want to, best. Gustong gusto ko. But it would be unfair to him. Nasa states ang buhay niya, best. I can't just ask him to leave everything behind for me," naiiyak na sabi ko.

She sighed and tapped my shoulder. "Huwag ka ng malungkot, best. Tara sumama ka na lang sa akin sa nilipatan kong boarding house para makita mo na rin."

"Saan?"

"Malapit lang sa school. Maganda at maayos. Wala pa kong roommate. Baka gusto mong lumipat? Para magkasama na lang tayo."

Sumama na ko sa kanya wala rin naman kasi akong gagawin sa bahay. Nagtaxi na kami papunta sa boarding house. May kalakihan ang bahay at malinis. Walking distance lang siya sa school namin. Very convenient.

"Nakapaglipat ka na ba?"

Tumango siya. "May sariling banyo pa yung room ko kaya medyo mas mataas yung rent compared sa ibang nandito. Pero okay naman. Yung landlady sa likod yung bahay niya. Hanggang 10 pm ang curfew. Pag week ends, wala yata. Hindi ako sure. Halika, punta na tayo sa room ko."  

There were two beds in her room. It was clean and spacious. I suddenly came to a decision. It wouldn't be easy convincing mama, but I knew that it would be worth the try.

"Nasaan yung landlady?" I asked.

"Bakit?"

"Lilipat na rin ako."

Her eyes widened. Mayamaya ay nagtititili na siya at niyakap ako ng mahigpit. "We're gonna be roomie!"

I laughed. Mabait at madaling kausap ang landlady. Ipina-reserve ko ang kwarto. Nag-down na rin ako. I can move any time I want, but I still had to talk to my parents. 



Pagka-baba ko ng taxi ay nakita ko agad ang car ni Vince. My face lightened up. Nag-madali akong pumasok ng bahay. 

Tears Of An AngelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon