Παραδώσου στην Φωτια!

ΦΡΌΝΤΙΣΕ ΜΕ..

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 5...

Τα μάτια μου έπεσαν στα δικά της τόσο ξαφνικά,το βλέμμα της με κάρφωσε ακαριαία αφήνοντας με χωρίς όπλα ,ήταν τόσο σεμνά ντυμένη και όλοι γύρω την εγδυναν με το βλέμμα της,αυτό δε μαρεσε !!!! Δε μαρεσε καθόλου....

Την είδα να έρχεται αργά προς εμένα,το άρωμα της περιπλανιοταν στον αέρα και εκείνη συνέχιζε να περπατάει τόσο αθώα προς το μέρος μου,μα εγώ ήθελα τόσο πολύ να την αρπάξω και να την φιλήσω χωρίς αύριο,κράτησα την αναπνοή μου ,το τσιγάρο μου έπεσε απ'τα δάχτυλα μου και εγώ το πάτησα σαν σκουλήκι κοιτάζοντας άγρια τους άντρες που την παρατηρούσαν...

<<μπραιαν; είσαι εντάξει; σήμερα τραυματίστηκες, γιατί είσαι έξω τέτοια ώρα;>> άφησα το καπνό που κρατούσα τόσα δευτερόλεπτα να βγει από τα πνευμόνια μου αργά, την είδα να κάνει ένα βήμα πίσω,Ίσως ντρεπόταν,ίσως δειλιασε να αντιμετωπίσει κάποιον σαν εμένα ....ισως να μη της αξιζα όσο έπρεπε...

<<ρε βλάκα μπραιαν; που είσαι τόση ώρα; έλα λίγο μέσα να το γλεντήσουμε να πιούμε !!!>> μου φώναξε ο Νικ μα εγώ συνέχιζα να της Ρίχνω σπίθες με το βλέμμα μου ,τα μάτια της φαίνονταν γυαλισμενα ,άραγε να ήθελε να κλάψει;

*Μην πας εκεί μέσα μπραιαν ,μείνε εδώ,μαζί μου  ..*

Φώναξε ικετευτηκα μέσα της θέλοντας να κλάψει,η καρδιά της πείρε ξανά ζωή και η μονότονη ζωή της ένιωσε να παίρνει νόημα,ήθελε τόσο να τον πάρει σπίτι,να ξέρει πως είναι ασφαλής πως δε θα χτυπήσει ξανά,ήταν ευαίσθητος και χτυπημένος,δεν ήταν κακος άνθρωπος ήταν ξεχωριστός από όλους του τους φίλους,τα μάτια της έπεσαν στις κοπέλες που δεν φορούσαν πολλά ρούχα, πόνεσε ολόκληρη νιώθοντας τη καρδιά της να ραγίζει ,άραγε εκείνος είχε  τέτοια κοπέλα; δε του άξιζε... πως θα τον πρόσεχε; πως θα τον φρόντιζε σωστά; αν τον απατουσε για άλλον;