ΕΧΩ ΑΝΆΓΚΗ ΤΑ ΦΙΛΙΆ ΣΟΥ..

1.5K 90 2
                                    

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

Δεν εχει αξια να ζησω για να πεθανω στο τελος,ηρθα έζησα, εχασα οτι πολυτιμότερο ειχα στην ζωή μου,μανα και αδερφή,εζησα ως προστάτης και πέθανα μονος, βγήκα ξενυχτησα,έκαψα καθε σταγόνα ζωής μεσα μου με το ποτο,ξεπερασα καθε εαυτο που έκρυβα μα δεν ξεχασα...δε ξεχασα τι αγάπησα,δε θελησα να αποφύγω την μοιρα μου,δε θα φωνάξω πως εχασα...γιατι να ζησω εφοσων θα πεθανω στο τελος ρωτησα μα τότε γνώρισα εσένα και καθε λογής απορίας μου λύθηκε,ειπα μεσα μου "αξιζεις να πεθάνεις για αυτο τον ερωτα" και αυτο σκοπευω να κανω μωρο μου,θα σε κανω να μη μπορεις να αναπνευσεις ευκολα δίχως εμενα,θα σε κανω να με αναζητας ακομη και στον υπνο σου,θα εχεις αναγκη λιγο ακομα και εγω απλόχερα θα στο χαρίζω...

Δίχως να αντισταθεί περπάτησε εως το λευκο ντουλαπάκι πιανοντας μια γαλανη πετσέτα,και με κοίταξε δειλά στα ματια κρατώντας την..

Τωρα θα κομπλαρεις σιγουρα μωρο μου..

<<μπορεις να ερθεις να μου την βαλεις? Ξερεις νιωθω λιγο αρρωστος και αν βγω βρεγμένος ισως χειροτερέψω>>

Την είδα να αναστενάζει ηττημένη προσπαθώντας να κοιταζει μονο το πατωμα και όχι εμενα, βαθια μεσα μου εκτιμούσα τη σεμνότητα που υπήρχε μεσα στη καρδιά της,αν ήταν καποια αλλη γυναίκα ούτε εγώ ξέρω πως θα ενιωθα αν με κοιτουσε προκλητικα..της αξίζει σεβασμος και αυτο σκοπευω να της τον δωσω, δεν της αρμοζει κατι λιγότερο..

Ήρθε κοντύτερα μου με σκυμμένο κεφάλι, έτοιμη να περασει γύρω μου την πετσέτα στα τυφλα οταν τα χερια μου την σταμάτησαν εγκαίρως..

<<κλεισε τα ματια σου δε θέλω να με κοιτάξεις,θέλω να θυμάσαι μόνο το βλεμμα μου>>

Τα χειλη της τραβηχτηκαν σε ενα πλατύ χαμόγελο το ήξερα πολυ καλα πως ένιωσε ασφαλης με αυτες μου τις λεξεις,συνεχιζε να κοιτάει τα ματια μου..

<<να να τα κλεισω?>>

Της άρπαξα την πετσέτα πετώντας την μεσα στο προσωπο της,το δυνατο γέλιο της με εκανε να την ακολουθήσω και εγώ ο ιδιος,ειχα τοσο πολυ καιρο να γελασω... λατρεύω το γελιο της..

<<ναι κλεισε τα ,θελω να βγω>>

Πέρασα την πετσέτα γυρω μου οταν εριξα το βλεμμα μου στα κλειστά της ματια...φαίνονταν πρησμένα,τωρα ημουν σιγουρος πως εκλαιγε..

Παραδώσου στην Φωτια!Where stories live. Discover now