Παραδώσου στην Φωτια!

ΠΑΡΌΡΜΗΣΗ..

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12
Σ’ αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε, σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια: σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο, παρά μ’ ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι, που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου, που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

Writer's point of view
θα ηθελες να σου δειξω το δωματιο σου?>>την ρωτησε εχοντας μια τρελη αγωνια μεσα του στο πως θα αντιδράσει

<<ε ναι>>ειπε γεματη αμηχανια ,το χερι του αγγιξε τρυφερα το δικο της και την παρεσειρε στον σκοτεινο διαδρομο οπου και τον ακολουθησε διχως φοβους,λες και τον ηξερε χρονια τον εμπιστευοταν στα τυφλα..

έστρεψαν δεξια οπου και τον ειδε να ανοιγει την ξύλινη πορτα αργα, εκανε ενα περίεργο ήχο και ανοιξε βλέποντας μπροστά της ενα τεραστιο διπλο κρεβατι με κοκκινα σεντονια  στο κεντρο,κατι που την εβαλε σε χιλιαδες σκεψεις,γιατι διπλο? γιατι τα σεντονια ηταν ανακατα? γιατι υπηρχαν ρουχα σκορπια στο πατωμα? δισταζε να περασει εκεινη την πορτα και να κοιμηθει σε ενα κρεβατι οπου περασαν τοσες γυναικες,η καρδια της δεν επαυε να ποναει και οι φόβοι της την χτυπουσαν σαν βέλη..

<<συγγνωμη που ειναι τοσο χαλια εδω μεσα,χρειαζεται ενα καθαρισμα ο χωρος>>

βγαζοντας μια απαλη μα αγανακτισμένη ανασα απο μεσα της εσειρε τα ποδια της μεσα στο χαμηλο σε φωτισμο δωματιο και εσκυψε μαζευοντας μια πεταμενη μπλουζα του,υστερα το παντελονι του..τα φρυδια του εσμιξαν και επιασε ακαριαια τον καρπο του χεριου της κανοντας την να γυρισει ξαφνιασμενη προς το μερος του..

<<δε το ειπα για να καθαρισεις,δε εισαι υποχρεωμενη να μαζευεις τα πεταμενα μου ρουχα>>εκεινη σταθηκε στο υψος της κανοντας ενα βημα κοντα του

<<Γιατι ειμαι εδω μπραιαν?>>

*γιατι σε θελω στην ζωη μου,γιατι σε χρειαζομαι λιγο πιο κοντα μου,σαν γυναικα μου οχι σαν καθαριστρια,γιατι θελω να μου χαριζεις χαδια καθε βραδυ που επιστρεφω κουρασμενος και με ενταση,θελω να με ηρεμεις οταν ειμαι θυμωμενος,να με καταλαβαίνεις οταν κανενας δε μπορει*

<<για να με βοηθησεις να μαζεψουμε λιγο αυτο το ανακατο σπιτι ,και επειδη χρειαζεσαι αυτη τη δουλεια ,ειναι ευκαιρια τωρα να τα καταφερεις ,δε θα ειμαι αυστηρος μαζι σου  γιατι ολοι ειναι σκληροι και φοβαμαι να σε αφησω εκει εξω>>