Παραδώσου στην Φωτια!

τέλος ...(κάθε μέρα θα σε αγαπώ )

Μια ζωη κοιτούσα μεσα απο εσενα τον χαμένο μου εαυτο ,χρονια τωρα έμοιαζα με ενα πονεμένο άνθρωπο σε ενα αδιέξοδο διχως διαφυγή,σε αγάπησα και υστερα ανακάλυψα ενα νέο μονοπάτι που θελω να ζω μονο σε αυτό ,μη φύγεις ξανα μακριά μου γιατι η ζωη εινσι πολυ σκληρή διχως εσενα ,το αντίο με σκοτώνει και εγω νεκρός ξανα αναγκάζομαι να λέγομαι ζωντάνος,σου ζητάω να μη με αρνηθείς και χωρίς εμενα να μη χαθείς ,γιατι η διαδρομή ειναι δύσκολη και όλο αυτο με κάνει να υποφέρω απο τον πονο ,ολα τα παραμύθια έχουν ενα ευτυχισμένο τελος και πολλές δυσκολίες ενδιάμεσα σε κάθε περιπέτεια ,μη φύγεις ξανα μακριά μου γιατι θα κλέψεις και την τελευταία αναπνοή που μου επέμεινε ...θα με έχεις διαλύσει ..

Βάζοντας το μικρό της παιδί για ύπνο στράφηκε σε εκεινον κοιτάζοντας τον γεμάτη αγαπη ,είχε περασει ενας μήνας που είχε να της κάνει ερωτα και η αναμονή τον πονούσε ολόκληρο απο την επιθυμία ,ακομα και ο άνεμος που τρυπούσε το κορμί του τον έκανε να φλέγεται αναζητώντας την δροσιά της ,ήθελε μονο να ξεδιψάσει απεγνωσμένα ,έκλεβε συνεχεια ευκαιρίες να κολλαει πανω της μονο και μονο για να νιωσει έστω και μια φορα ολοκληρωμένος ,μα στη ζωη του είχε μάθει να σέβεται και να κατανοεί τους ανθρωπους και ειδικά την γυναίκα που αγαπούσε ,αλλα ο καιρός είχε περασει και εκεινος δε της ζητούσε τιποτα ...

είχαν έρθει κιολας Χριστούγεννα και εκείνοι στόλιζαν αθόρυβα το δέντρο για να μη ξυπνήσουν απότομα το μικροσκοπικό τους παιδί ...

Το δέντρο είχε ειδη στηθεί στο έδαφος και τα κόκκινα χαλια έδιναν μια πραγματικά ζέστη ατμόσφαιρα που σε αγκάλιαζε ολόκληρο ,το καλύγραμμο σώμα της είχε επανέλθει απο την γεννα ,το μικρό της νυχτικό έδειχνε σχεδόν ολα τα σημεία της κάνοντας τον να ξεροκαταπιει,γυρνώντας ενα βήμα μακριά της ειπε με δυσκολία ...

<<εγω θα ανοίξω το τζάκι ομορφη ,θα μπορούσες εσυ να στολισεις τους γλομπους στο έλατο μέχρι εγω να γυρίσω ;>>

<<φυσικά αγαπη μου ,ΝΤΥΣΟΥ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΑ ΞΥΛΑ >>

Ανοίγοντας διαπλατα τα ματια του της έκανε νεύμα με το δάχτυλο του στα χείλη του για να ησυχάσει ..

<<θα ξυπνησει το παιδί μου και υστερα θα δεις τι θα σε κανω εγω!!!>>

<<τι θα με κανεις ;>> τον ρώτησε με περιέργεια καθώς τα χείλη της στόλιζαν ενα πλατύ χαμόγελο άθελα τους ,ήθελε να παίξει λιγο μαζι του διότι τον τελευταίο καιρό ασχολούνταν περισσότερο με το νεογέννητο μωρό της κι οχι μαζι του ,ήθελε καταβαθος μεσα της να τον πλησιάσει περισσότερο ...τον χρειαζόταν ...