ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37
Η αγαπη ειναι ενας δρομος προς την ευτυχία, μη την αμελήσεις,ο χρόνος θα σε κυνηγήσει, μη προσπαθήσεις να το αποφύγεις..αν αγαπήσεις δυνατά η αγαπη δε φευγει, ο χρόνος δεν ειναι γιατρός δε θα σε βοηθήσει να ξεχασεις..μη φοβασαι να δειξεις τον ερωτα και την αφοσίωση σου, η αγαπη δεν ειναι ντροπή και αμαρτημα,η αγαπη προς το ταίρι σου θα'ναι η τροφη σε ενα νηστικό παιδι που το έχει ανάγκη,οσο το φροντιζεις και το μεγαλώνεις σωστά, τοσο πολυ θα σε αγαπάει και θα σε κατανοεί,μη φοβασαι την αγαπη είναι ο καλύτερος γιατρος,μη φοβάσαι...
<<πως είπες;>> Την ρωτησε απαλα καθώς φαινόταν τόσο αφηρημένος,βυθισμένος μεσα στα μάτια της δεν είχε ακούσει τίποτα παρά μόνο την παρατηρούσε γεμάτος έρωτα στα μάτια του, το μόνο που σκεφτόταν ήταν οι στιγμες που πέρασαν λίγο πριν μερικές ώρες ..
<<μπραιαν δεν με ακούς,σε εχω ρωτήσει σχεδόν επτά φορές Αν με αγαπάς και εσύ με ρωτάς τι σου είπα!>> αποκρίθηκε με μια παραπονεμένη φωνή
Τοτε τα χερια του την αγκάλιασαν σφιχτά από τη μέση και την Ξάπλωσε πάνω στο στήθος του παίζοντας με τις τούφες των μαλλιών της..
<< φυσικά και σε αγαπάω και μάλιστα πάρα πολύ ,αν δεν πιστεύεις τις λέξεις μου Καλό θα ήταν να πιστέψεις τις πράξεις μου γιατί μέσα από τον έρωτά μου φαίνεται τι νιώθω,δε θα εκανα ερωτα με μια γυναικα για να περασω την ωρα μου.. >>το Χαμόγελο της πλατυνε ,οι λεξεις του ήταν αυτό που ήθελε να ακούσει, δεν μπορούσε να αρκεστεί σε κάτι λίγο και ενώ ήξερε κατά βάθος μέσα της πόσο την αγαπούσε εκείνος ο άντρας ήθελε να μάθει πως την κοιτάνε τα μάτια του,,
<<Αν μπορούσες να περιγράψεις με μερικές λέξεις στην αγάπη σου για μένα πώς θα ήταν αν σου ζητούσα ένα παράδειγμα να μου πεις;>>
Την Κοίταξε ερευνητικά καθώς το μυστηριώδες της βλέμμα μαρτυρούσε ένα παιχνιδιάρικο σκοπό..
Τα πλεγμένα πόδια τους κάτω από το λευκό Ιατρικό σεντόνι χάιδεψαν απαλά το ένα το άλλο..
<<Πλησίασε Αν θες να μάθεις Ντέμπορα..>> αποκρίθηκε βραχνά και ταυτοχρόνως σιγανά
<<τι θες να πεις;>>
Την τράβηξε από τη μέση περισσότερο επάνω στο γυμνό κορμί του κάνοντας με αυτό το αποτέλεσμα να πλησιάσει το πρόσωπό του..
<<σκέψου ένα μικρό παιδάκι πόσο ευτυχισμένο είναι που μαθαίνει την αλφάβητο, θέλει σε όλους μα πει αυτά που έμαθε στο σχολειο,Μα κανένας δεν πρόκειται να τον ακούσει, κάνει όνειρα για τη ζωή του ,γράφει ένα ημερολόγιο και με αυτό το τρόπο έχει χτίσει σιγά-σιγά τους στόχους του σε ένα χαρτί, ο κόσμος ο ήλιος το φεγγάρι τα αστέρια ,Όλα έχουν γίνει πολύτιμα για εκείνο γιατί όλα τα παιδάκια έχουν δικαίωμα στη ζωή, όσο δύσκολα κι αν πέρασε ένα παιδί δεν πρόκειται ποτέ να παψει να ονειρεύεται γιατί τα παιδιά είναι πιο δυνατά από τους ανθρώπους και μερικά παιδιά δεν ξέρουν τι δύναμη αυτή που έχουν μέσα τους, σκέψου τους στόχους σου να τους Έχεις φτάσει στην κορυφή, να αρχίσεις να αγαπάς τον εαυτό σου,τους γύρους σου τους ανθρώπους σου, και ξαφνικά από το πουθενά γίνεται ένας μεγάλος σεισμός, τα πουλιά τα ζώα όλα τα φυτα που υπάρχουν ,μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα οσα όνειρα έκανες για τη φύση εξαφανίζονται, σιγά-σιγά πεθαίνουν και οι άνθρωποι, οσες όμορφες εικόνες ειχες σκεφτει πριν πας για ύπνο ,για τους συναδέλφους σου στο μέλλον του επαγγέλματος σου δεν Υπάρχουν Πια θα είσαι μόνος σου στον κόσμο, το τέλος πλησιάζει και για εσένα και παρακαλάς για λίγο οξυγόνο, τα όνειρα γκρεμίζονται, και απλά έρχεται ένα μαύρο σκοτάδι ..>>
YOU ARE READING
Παραδώσου στην Φωτια!
ActionΤολμας να αντισταθείς στη φωτια του παθους? Γιατι εγώ δεν μπόρεσα να της αντισταθώ...