...CUDDLE TOGETHER...

1K 56 4
                                    

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

ζεις μια ζωη μεσα σε ριψοκυνδινες παρορμησεις,ενας αντρας ζει σαν πολεμιστης και πεθαινει για εναν ερωτα,ενα σπαθι η ενα οπλο δε μπορει να σε σκοτωσει,δεκα αντρες δε μπορουν να σε σκοτωσουν,μια γυναικα μπορει να σου παρει την ψυχη,ενα θυληκο μπορει να σου βγαλει τον ευαλωτο εαυτο σου,μερικες φορες γεννιεσαι για να μπορεσεις να ρισκαρεις τα παντα και ξαφνικα ερχεται κατι που σου ανατρεπει τον τροπο σκεψης,οσα πιστευες πως μπορουσες να καταφερεις ,πλεον δε μπορεις....τωρα πια φοβασαι να πεθανεις για να μη μεινει μονη,φοβασαι πως με μια σου κινηση μπορεις να την χασεις...

τα χερια μου εριξαν μερικα κουτσουρα μεσα στο τζακι αναβοντας την φωτια,η φλογα αναψε σαν σπιθα μπροστα στα ματια μου ,σαν αστραπη,μπορούσα να την κοιταζω και να χανομαι σε σκεψεις που μονο κακες δε θα μπορουσαν να ειναι,πρωτη φορα γεμισε το κρεβατι μου με εναν ανθρωπο ο οποιος δεν ηταν τυχαιος,ηταν ο δικος μου ανθρωπος,δεν ηξερα τι θα γινοταν και σιγουρα δεν ημουν ετοιμος γι αυτο που θα ακολουθουσε,ημουν σιγουρος πως μας ειχαν βαλει στο στοχαστρο,αλλα ημουν ετοιμος να δωσω την ζωη μου για εκεινη,ηξερα πολυ καλα πως απο τον ερωτα που της εχω μπορει να την εχω αφησει εγκυο,εκεινη το θελει? ειναι ετοιμη για κατι τετοιο?

ακομα δεν εχει ανοιξει τα ματια της,πρεπει να την εχω κουρασει πολυ...

(ενα αθωο χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη μου)

δε θα πω ψεματα πως μαρεσε,δε θα πω οτι εχω νιωσει τοση ευχαριστηση σε τετοιο βαθμο ,θυμομουν οσα εγιναν εχθες και ηθελα να τα ξαναζησω απτην αρχη,η σκεψη να την κολλησω στον τοιχο οπως πριν μερικες ωρες και να της επιτεθω σαν να'ναι το θυραμα μου γυρνουσε στο μυαλο μου,με δελεαζε να την αγγιξω ξανα,ηθελα να την εξερευνισω χωρις να περιμενω αλλο,αλλα ηταν κουρασμενη και επρεπε να το σεβαστω,της χρειαζεται λιγη περιποιηση..

η μυρωδια απο τα κρουασαν που καιγονταν εσπασε τα ρουθουνθια μου,Θεε μου τα εκαψα!!

κατεβηκα προς τις σκαλες τρεχοντας στην κουζινα,ανοιξα τον φουρνο βγαζοντας τα πλεον,καμμενα κρουασανακια,δεν ηξερα αν επρεπε να της δωσω αυτο το πραγμα που μολις εφτιαξα,καλυτερα να το διακυνδινευσω...

ανεβηκα τα σκαλια και καθισα δειλα δειλα διπλα της στο κρεβατι,τα χερια μου αγγιξαν την ζεστη και γυμνη της πλατη,της ειχα βαλει μια κουβερτα χνουδωτη γιατι εκανε πολυ κρυο εξω και το σωμα της δεν ειχε κατι για να το καλυψει..

Παραδώσου στην Φωτια!Where stories live. Discover now