Hoşgeldin.

212 19 1
                                    

(Esin)

Havaalanına Doruk ve ailesini karşılamaya gittik.

"Nerede kaldılar ya!" diye sordu Asya.

"Sorma.. Dünyanın öbür ucundan gelmek bu kadar mı uzun sürer?" dedim alaycı bir tonla.

"Didişmeyin! Geliyorlar!" dedi babam.

Hemen geldikleri yöne döndüm.

Doruk, Doruğun annesi Enver teyze ve Doruğun babası Hakan amca geliyordu.

Doruk koyu kahve saçlarını geriye taramış, beyaz bir gömlek, kot bir pantolon giymiş yaklaşıyordu.

"Cass'in melek bıçağı aşkına!" diye bana baktı ve sarıldı.

Daha sonra Asya'ya döndü ve kaş göz yaptı.

En son babama döndü.

"Mehmet amca nasılsın?" diye sordu ve babama sarıldı.

Bu sırada annesi, babasıda gelip bizimle selamlaştılar.

Allahım şuan çok mutluyum! Bu aileyi özlemişim..

"Amuletin (tılsım gibi bir kolye.) nerede?" dedi Doruk boynuma bakıp.

"Genelde takmıyorum." dedim.

"Eve gidince takıyorsun ve ben gidene kadar çıkarmıyorsun." dedi ve gömleğinin içinden boynunda asılı olan amuleti çıkardı.

Amulet ucunu zincire takmıştı. Böyle daha güzel bende böyle yaparım...

...

(LeeMinHa)

Sabah yarı uyanık haldeyken dönüp duruyordum. Gözlerim hala kapalıydı.

Yatakta bir kez daha döndüm ve elimi öne attım.

Elime saç gibi bir şey geldi.. Bir dakika bu zaten saç!

Gözlerimi ışık hızıyla açtım. O sırada kalbim gümbür gümbür atıyordu.

Bu saç, bu göz, bu burun...

"Bon-Hwa!" dememle Bon-Hwa irkilerek uyandı.

"Sus biraz. Uyuyorum." dedi ve kafasını öteki tarafa çevirdi.

Doğruldum. "Kalksana lan! Burada ne işin var?" dedim ve onu dürttüm.

"Min Ha..." dedi ve kafasını çevirip alaycı bir şekilde baktı.

O an farkettim ki meğer ben Bon-Hwa'nın odasındaymışım.

"Dün yine uykunda gezdin." dedi ve tekrar döndü.

"Yine mi?"

"Evet.. Sadece sıkıntılı olduğun geceler olmuyor muydu? Yine neye sıkıldın?" dedi.

"Neye acaba.." dedim ve kalktım.

Odadan çıkıp kendi odama yöneldim.

Son zamanlarda Bon-Hwa dışında neredeyse kimseyi görmüyorum.. Chung-Ho'nun yanında rahatta değilim zaten.

Odama geldim ve okul formalarımı giydim. Bugün pazartesi.. İğrenç pazartesi..

...

(Esin)

Matematik ödevi yüzünden okula gitmek zorundaydım.

Dorukta benimle gelmek istedi. Başta olmaz dedim ama okulumu görmekte çok ısrar etti. Bende matematik dersinden sonra Seul'ü ona gezdireceğimi söyledim..

Koreli ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin