If Only

Chapter 1

Mae's Pov

Takbo.. Takbo.. Takbo..

"Naku anung oras na, late na aq.. First day na first day of school.. Lintik na alarm clock kasi yan, hindi naman ata tumunog ei.. Pahamak.. Aisssh!" reklamo ko..

Ay hindi pa pala ako nakakapagpakilala.. Sorry for my manner, nagmamadali talaga ei.. Hehe.. Ahm, ako nga pala si Mae Ann Fernandez.. Graduating this year sa high school.. Scholar ako dito sa Anderson University.. Hindi kasi kami mayaman ei.. Panganay ako at may dalawa akong nakababatang kapatid na lalaki.. Si Nathaniel Fernandez, sunod sa akin at si Alexis Fernandez, bunso namin.. Sabi nila mabait ako, masayahin, palakaibigan, matalino siyempre kaya scholar ei hehe, at higit sa lahat ahem ahem MAGANDA.. Chos! Ei sa iyon ang sabi ei, pagbigyan.. Haha.. Naku masyado na atang mahaba introduction ko.. Artista lang ang peg te? Yan, muntik ko ng makalimutan late na pala ako..

"Aray!" ang sakit nun ah.. Kung kelan nga naman minamalas ou.. Nakabangga pa ako.. Haay naku!

"Hoy, Ikaw!" sigaw niya..

"Naku, sorry po.. Pasensya na talaga nagmamadali po kasi ako.. Sige alis na ako" paumanhin ko sa lalaking nabangga ko..

Ou.. Lalaki.. At GUWAPO! Kyaaah!

"Sinung nagsabing pwede ka ng umalis ha babae? Hindi mu ba ako kilala? Bulag ka ba? Kung di ka kasi tatanga-tanga para banggain ako ei.. Tsk!" galit na galit na pahayag nung lalaki..

Naku anung gagawin ko? Late na ako at ayaw aking paalisin nitong nakabangga ko.. *ting* Aha! Tama.. "Ui tawag ka nun oh.." Sabay turo sa bandang kaliwa sa may malapit sa gym.. Pagkakataon ko na para tumakbo..

"Hoy babae wala akong pakialam.. Palalampasin kita ngayon.." maangas niyang sabi.. "Pasalamat ka maganda ka.." bulong pa niya sabay alis..

Wew! Makakaalis na din sa wakas.. Pero tuluyan na akong na-late.. Haay! Ok lang, maganda naman daw ako ei.. Haha.. Ou narinig ko yun, akala niya..

***

Mar's Pov

First day of school.. Psh! Kakatamad.. As usual magpapalate ako.. Haha.. Di bale GUWAPO naman ako.. Oh bakit, kontra ka? Gusto mu ng mamatay? Tsk! Ako si Mar Alex Anderson.. Mayaman kami, amin nga itong school ei.. Kaya nga Anderson University diba? Kaya ma-late ako ok lang.. Haha.. Habang naglalakad ako,

"Aray" dinig ko..

Anak ng! Sinu bang tanga na hindi tumitingin sa linalakaran niya ang bumangga sa akin? "Hoy, ikaw!" sigaw ko sa kanya..

"Naku, sorry po.. Pasensya na talaga nagmamadali po kasi ako.. Sige alis na ako.." tarantang paumanhin niya..

Alis? Ah hindi pwede sa akin yan.. Binangga mu ang pinakaguwapong nilalang sa balat ng lupa ei.. "Sinung nagsabing pwede ka ng umalis ha babae? Hindi mu ba ako kilala? Bulag ka ba? Kung di ka kasi tatanga-tanga para banggain ako ei.. Tsk!" sinu ba tong babaeng to at parang hindi ako kilala? Imposible! Ako ata si Mar, ang pinakaguwapong nilalang sa balat ng lupa.. Tanga kasi hindi tumitinging sa daan.. Psh!

Pffft.. Hahahaha.. Nakakatawa yung itsura niya.. Hindi siya mapakali.. Sarap paglaruan.. Hahaha..

"Ui tawag ka nun oh" sabi niya habang nakaturo sa may malapit sa gym.. Tatakbo na sana siya.. Huh! Akala niya ha..

"Hoy babae wala akong pakialam.. Palalampasin kita ngayon.." sabi q.. Ou dahil magtatagpo pa tayo babae.. Haha.. Sisingilin kita pag nagkataon.. "Pasalamat ka maganda ka.." pabulong kong sabi.. Ou, maganda siya.. Pero baka lumaki ulo niya at isiping type q siya.. Huh! Anu siya, sinisuwerte? Makaalis na nga.. See you again miss beautiful, lintik lang ang walang ganti.. Hahaha..