Okulun durağında otobüsten indik ve okula doğru yürümeye başladık daha doğrusu koşmaya başladık. Çünkü ders tarihti ve hoca geç kalanları anında yok yazıyordu. Neyse ki son anda sınıfa girdik ve yerlerimize oturduk. derse kendimi veremiyordum çünkü aklım Ilgındaydı. Bugün hastaneden çıkacaktı. Aklımdaki bu düşüncelerle boğuşurken hoca kalk bakalım Ceren sözlü yapacağım demesiyle gerçek hayata döndüm. Sıramda kalktım ve hocanın sorduğu soruları doğru bir şekilde cevapladım. Dersi dinlemiyorsun ama soruları cevapladın tebrik ederim ama dersi dinle başka şeyler ile meşgul olma dedi. Af edersiniz hocam bir daha olmaz. Sıraya geri yerime oturdum ve teneffüs zili çaldı. Okulun geri kalan zamanı klasik bir şekilde geçti. Son dersimiz boş olduğu için okuldan erken çıktık. Hastaneye Ilgın ve Duru'nun yanlarına gitmek için abimleri aradım gelip bizi götürsünler diye. Onların da dersi boşmuş 10 dakika sonra abim geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Resimdeki Akın'ın arabası
Arabaya binip hastaneye doğru yola koyulduk. Okul ve iş çıkışları olduğu için biraz trafik vardı. Sonunda hastaneye gelebildik, arabayı hastanenin otoparkına park ettikten sonra Ilgın'ın yattığı odaya çıkmaya başladık. Ilgın, canım kardeşim benim nasılsın?
Ilgın: Daha iyiyim pençe.
Akın abim: Ceren , siz Ilgın'ın eşyalarını toplayın ben taburcu işlemlerini halledeyim.
Tamam abicim. Ilgıncım sonunda çıkıyorsun artık. sensiz hiç bir şeyin tadı yok meğer bizim hayatımızın neşesi senmişsin.
Ilgın: Ya gelin buraya deli kızlar sizi. Bi üç dakika öylece sarıldık birbirimize.
Duru: Yeter artık bu kadar duygusallık hadi bakalım eşyaları toplayalım. Akın abi bizi bekliyor. Daha eve gideceğiz.
20 dakika sonra Ilgın'ı hastaneden çıkardık. Arabayla eve doğru gitmeye başladık. Sonunda eve geldik. Kapıyı açar açmaz mutfaktan mis gibi kokular gelmeye başladı. Ilgın'ı salonda koltuğa yatırdıktan sonra mutfağa koştum. Hepimizin anneleri bize sürpriz yapmışlardı. Ana kraliçeler ne yaptınız siz mis gibi kokuyorlar benim yaptığım yemekler böyle kokmuyor kıskandım ama şuan.
Ilgın'ın annesi Gülseren teyze: Hoşgeldiniz kızlar.
Hoşbulduk Gülseren sultan. Gülseren teyze kızı gibi eğlence dolu, sevgi dolu bir insandı. herkese güler yüzle cevap verir, bakardı.
Annem, hadi kızım açsınızdır tabakları masaya götür de masayı kur. dedi. Bende hemen tamam annelerin gülü tamam. diyerek cevap verdim. Tabakları aldım ve masayı hazırlamaya başladım. Her şeyi hazırladıktan sonra kızları, abimleri, babaları ve anneleri çağırdım hep beraber masaya oturup yemeklerimizi yemeye başladık bir yandan yiyoruz bir yandan da sohbet ediyoruz, her zaman ki gibi. Ya keşke çocukları da çağırsaydık. O kadar yardımları dokundu.
Eda: Ararız işleri yoksa gelirler ne dersiniz ev ahali arayalım mı?
Eda'nın annesi Neriman teyze: Eee madem o kadar yardımcı olmuşlar arayın tabii ki.
Telefonumu sehpanın üzerinden alıp Arda'nın numarasının üzerine tıklayıp aradım ilk çalışta açtı.
Arda: Alo. Ceren.
Arda. İyi akşamlar. İşiniz yoksa bize gelin diyecektim Ilgın'ın hastaneden çıkışını kutluyoruz da.
Arda: Bilmem ki. Bir çocuklara sorayım. Az beklesene. Fatih, Buğra, Emre; Ceren aradı bize gelin diyor Ilgın'ın hastaneden çıkışını kutlamak için. Ne dersiniz gidelim mi?
Fatih: Olur abi ya gidelim.
Emre: Aynen abi ya otur otur sıkıldım zaten gidelim.
Buğra sen ne diyorsun?
Buğra: Gidelim abi ya.
Tamam ben haber vereyim o zaman. Alo Ceren.
Efendim Arda. Geliyor musunuz?
Arda: Evet. geliyoruz. yarım saate oradayız. Gelince görüşürüz.
Telefonu kapattıktan sonra kızların yanına gittim biraz sohbet ettik.
Yarım saat sonra Kapı çaldı ve kapıyı açmaya gittim. Ardalar gelmişti. Hoş geldiniz.
Arda: Hoş bulduk. Ablamda geldi sorun olmaz değil mi? Yok canım iyi olmuş hem ben çok severim zaten Nehir abla mı Nehir ablacım sen de hoş geldin.
Nehir abla: Hoş buldum Cerencim.
Siz buyurun salona ben geliyorum.
Emre: Herkese iyi akşamlar. Nasılsınız iyi misiniz?
Duru: Gördüğün gibiyiz Emrecim.
Duru'nun annesi Defne teyze: Duru hayırdır kızım o -cim ne?
Duru: Ay anniş sen beni tanımıyor musun konuşmam öyle.
Defne teyze: Kızım şaka yapıyorum sen de ya.
Çay içip sohbet ettik zamanın nasıl geçtiğini anlamadık bir baktık saat 00.01 Arda ve çocuklar ve Nehir abla bize müsaade tekrar görüşmek üzere kendinize iyi bakın iyi geceler hepinize, deyip evlerine gittiler. Ailerimiz de evlerine gittiler aslında gitmeceklerdi ama bizi merak etmeyin biz iyiyiz diye gönderdik. En sonunda kızlarla baş başa kalmıştık. Uykumuz yoktu film izleyelim dedik ve film izlemeye başladık komedi filmi izliyorduk gülmekten karnımıza ağrılar girdi. Filmi izlerken uyuyakalmışız.
