Living with a Half Blood

Chapter 2: The Alpha

Chapter 2: The Alpha

Bumaba ako sa oras ng tanghalian na sinabi ni Aunt Helga. Madaming tanong ang nakahanda sa isip ko nang magkaharap kami sa hapag kainan. Tulad ng bakit siya lamang ang tao sa mansion? Wala ba siyang katulong sa mga gawain? Nasaan ang amo niya?

Tahimik lamang si Aunt Helga habang kumakain kami. Kaya siguro mukhang abandunado ang mansion dahil siya lamang ang nag aasikaso dito.

"Aunt Helga, kayo lang ba ang nag aasikaso ng mansion?"

Napa-paused siya sa pagkain. "Ako lang," maikling sagot niya.

I'm expecting she would explain further pero nagpatuloy siya sa pagkain. Bigla akong nag-hesitate sa pagtatanong.

"Nasaan po ang nagmamay ari ng mansion?" muling tanong ko.

Napansin ko na muli siyang napa-paused. "Patay na ang mag asawa. Tanging ang anak nila ang natira."

Anak? Kung ganoon siya ang Pinuno?

"Tulad ng sinabi ko hindi gusto ng Amo natin na tumatapak ang kung sino sino sa mansion niya."

"Alam niya po ba na darating ako ngayong araw?" Hindi niya ba ako titingnan man lang?

"Hindi na kailangan. Wala siyang pakialam sa mga tulad natin. Isa lamang ang tatandaan mo."

Biglang tumitig sa akin si Aunt Helga dahilan para bahagya akong mabigla.

"Hwag na hwag kang tatapak sa third floor."

May kung ano sa huling sinabi niya na dahilan kaya nanlamig ang aking mga palad.

"Maliwanag po."

"Maaari kang maglinis sa una at pangalawang palapag maging sa labas o sa garden. Ako ang nag aasikaso sa third floor."

Tumango ako at nag focus sa pagkain.

"May ilang lingo pa bago ang pasukan hindi ba?"

Muli akong humarap sa kanya. "Opo."

Isa sa napagusapan namin ang pag aaral ko sa community college ng Van Zanth. Because according to Aunt Helga, other than helping her in the mansion, my priority should be my studies dahil yon ang pinangako ko kay Aunt Wilhelmina bago siya namatay. Kapag wala na akong ginagawa na may kinalaman sa pag aaral ay doon lamang ako maaring tumulong.

"Maaari ka ng magsimulang magtrabaho bukas. Maari ka ding pumasyal muna sa bayan kung gustuhin mo. Para maging familiar ka sa lugar at hindi maligaw kapag inutusan kita."

"Magta-trabaho po muna ako dito." sagot ko.

Dahil hindi ko din alam kung handa ba akong harapin ang mga tao dito.

Tumango lamang siya at nagpatuloy sa pagkain.

--

Noong gabing yon hinayaan kong balutin ako ng katahimikan ng lugar. Tanging ang ingay ng mga puno sa labas na nilalaro ng hangin at ang pag-creak ng bintana ang maririnig sa buong mansion. Napakatahimik.

Nanatili akong nakatitig sa kisame ng aking kwarto.

Madaming tanong sa isip ko but seems like I can't form them into whole sentences. Hindi ko alam kung ano ang dapat na maramdaman. Aunt Helga seems guarded. Nakatira ako sa tahanan ng Pinuno ng bayan pero tila abandunado ito. Hindi pangkaraniwan ang katahimikan ng mga tao sa bayan.

Siguro nga napa-paranoid lang ako. Nasanay ako sa Charlotte. Maingay, malaking bayan, madaming tao. Siguro nga naho-home sick lang ako. Kailangan ko lang masanay. Unang araw ko palang. Things will be better.