KORKU KİTABI DEĞİLDİR!
Nereye koştuğunu bilmeden koşan birine ne yardım edebilir? Durduramazsınız ama eşlik edebilirsiniz. Eflal'in hem koşup hem yolunu nasıl bulduğunu beraber okumaya ne dersiniz?
********
'1. Kitap arkası'
Üzerimdeki onca kıyafete...
Nihayet yeni bir bölümde daha beraberiz.. Biliyorum bu bölümün gelmesi çok uzun sürdü ama 2 kez yazdıklarımın silinmesi ve okurlarımın bu sessizliği beni yazmaktan uzaklaştırdı. Yine de tamamladığım bu bölümümü sizin için fazlasıyla uzun tuttum. Umarım beğenirsiniz ve yorumlarınızı esirgemezsiniz.. Bu bölüm tam 12.773 kelime.
Bu bölümün şarkısı: Sezen Aksu - Seni Kimler Aldı olsun.. Biraz duygusallaşalım ;)
Bölüm emojisi de 💃🏻💃🏻 olsun (:
İyi okumalar..
********
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu şehir bizi elbet karşılaştırır. Ama ya çok geç olursa? O zaman kime küsebiliriz?" ********
Neredeyse bütün işleri halletmiştik büyük gün yaklaşıyordu. Evimizde ilk kez bir parti verecektik. Ve nedense ayağımız hiç taşa takılmadan ilerliyorduk. İçimde uyanan şüphelerin üzerini kalın yorganlarla örtüyordum. Son olarak atıştırmalıklar için Serpil Ablanın bir akrabasıyla telefonda konuşup ayarlamıştım. Normal şartlar altında biz hazırlayacaktık ama altından kalkamayacağımızı fark ettik.
Henüz evde bir farklılık yoktu. Bizim beceremememiz sonucu bistro masayıda Nefes ayarlamıştı. Bence zaten biliyordu ayarlayamayacağımızı sırf ona muhtaç kalalım diye yapıyordu. Yoksa ben mi fazla fesat düşünmeye başlamıştım?
Masalar ve kolonlar yarın gelicekti evin düzenini ona göre ayarlayacaktık. Nefes gerçekten bu iş için canla başla çalışıyordu. Çiğdem davetlilerle ilgilenmişti bir liste çıkartıp tek tek aramıştı. Nefes bu listeye ek olarak bir kaç arkadaşının geliceğini söylemişti. Kim oldukları hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Ama içime bir şüphe düşürmemişte değil.
Babamlara kızlarla evde pijama partisi yapıcağımızı ve bunu onlara söylemeye çekindiğimizi söylemişti. Güya kendisi de başımızda bekçilik edecekti. Babamları hem işlerini halletmek hem de bize müsade etmek için bir kaç günlüğüne il dışında bir otelde kalmaya ikna etmişti. Babamı anlıyordum böyle konularda son derece saygılıydı. Bizi düşünerek izin vermiş olması çok normaldi. Özellikle Nefes'in yanımızda olduğunu duyunca daha çabuk ikna olmuştu. Sanki çok güvenilir biriymiş gibi. Ama Ateş amcayı anlamıyordum. O asla böyle bir yalana kanacak tipte biri değildi hatta babamında gözünü açardı. İşte aklıma kötü düşünceleri getiren bir gerçek daha!
Parasal konularıda babamla beraber halletmiştik. Babamdan ne olduğunu tam belirtmeyerek parti gereçleri için diye para tahsil etmiştim. Geriye sadece beklemek kalmıştı. Bir de ne giyeceğim.
Olur olmaz zamanlarda çıkan iç sesim her ne kadar beni huzursuzlandırsada haklıydı. Belki de Çiğdem'i aramalıydım. Telefonumu tekrar elime alıp son aramalardan Çiğdem'in üzerine tıkladım. 4. çalışta anca açabildi.
