Wattys 2019 Kazananı (Yeni Yetişkin) 🏆
[...] Bir kitapta okumuştum. Şöyle yazıyordu: "Boğazı dantel gibi süsleyen Kız Kulesi, her şeye tepeden bakan kibirli Galata'ya âşık oluyordu."
Benim kalbim ise yıllar öncesinde aşka düşmüştü, o kibirli perden...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şuraya uzun zamandan sonra Wattpad ortamına yepyeni bir kurguyla ayak basıp heyecanlanan bir Mehtapsu çizelim. 😻 Tüm samimiyetimle söylüyorum ki Kutup Yıldızı'ndan sonra ilk defa bir hikâyeyi yazarken bu kadar sabırsızlanıyorum. Sizlerin düşüncelerini, benimle birlikte yaşayacağınız o tatlı heyecanı şimdiden hissedebiliyorum... Umarım bu güzel süreçte sizlere bu serüveni de sevdirebilirim.
Gel gelelim Aşka Düşüş'ün kurgusu ve adının oluşumuna, ki bunu özellikle açıklamak istiyorum. Yine kendimden bir şeyler kattığım, bol dramlı ama arada sırada yüzünüzde tebessümün de oluşacağı bir kurgunun ortaya çıkacağını düşünüyorum. Okuduğunuz zaman zaten ne demek istediğimi anlayacaksınız. =)
Instagram: askadususofficial / missfirat
Playlist: Ceylan Ertem - Uçurtma
AŞKA DÜŞÜŞ
"Bu bir uçurtmanın kaçışı, belki de değil.
Bilmem, gökyüzünde aramak doğru da değil."
***
"İn."
Oldukça donuk çıkan ses tonuna karşılık nasıl cevap vermem gerektiğini bilmiyordum. Zaten söylediği o tek kelime de soru değil, adeta bir emirdi. Gecenin bu saatinde neden burada olduğumuzdan bile habersizdim. Arabaya bindiğim saniyeden itibaren onun soğukluğuyla karşı karşıyaydım. Oysa daha bir hafta öncesine kadar her şey normal ilerliyordu. Ya da sadece ben öyle düşünmek istiyordum.
Bir şey dememi beklemeden arka koltuğa uzanıp deri ceketini ellerinin arasına aldı ve beni arabanın yoğun deri kokusuyla baş başa bırakarak kendini dışarı attı. Birkaç dakika boyunca bulunduğum yerde sahil kenarında ilerleyişini izlerken neden hâlâ kıpırdamadığımı kavrayamıyordum. Oysa peşinden gitmek, günlerdir nerede olduğunu sormak istiyordum ama bir şeyler de aynı zamanda beni engelliyordu.
Arabaya bindiğim saniyeden itibaren onun günler öncesindeki gibi olmadığını fark ettim. Bakışları donuktu, yüzünde mimiğe dair bir kıpırtı bile yoktu. Kötü şeylerin olacağını sezmem normal miydi? Yoksa bir paranoyak gibi mi davranıyordum? Fakat fırtına öncesinde yaşanan o derin sessizliği iliklerime kadar hissediyordum ve bu da beni korkutmaya yetiyordu.
Onu en son gördüğümden bu yana günler geçmişti ve sonra da bir anda ortalıktan kaybolmuştu. Oysa o güne yeniden dönmeyi ne çok isterdim. İçimdeki umut kırıntıları ilk defa bir hayalin gerçeğe dönüşeceğini sezmişti o akşam. İlk defa kendimi bu kadar özgür hissetmiştim yanındayken. Fakat şimdi... Şimdi her şey tepetaklak oluyordu ve ben nedenini bilmiyordum.
