ÇAKMA ROMEO ♥

♡6. Bölüm: Bir Yatak, Bir Romeo, Bir de Juliet!

Multimedia da T.Mills-Stupid Boy var.
Bu bölümü de @Eda1111 'e ithaf ediyorum. Yorumun için kucak dolusu sevgiler! Herkese kucak dolusu sevgiler!

♡6. Bölüm: Bir Yatak, Bir Romeo, Bir de Juliet!

Tamam, bazen iyi fikirler yürütemiyor olabilirim, karamsarda olabilirim ama gerçekten şu an alabileceğim en iyi karar, eve gitmek olurdu. Tanımadığım bir oğlanla uyuyacak değildim. Ama annesi gibi korktuğumu ve bu yüzden benimle uyumak istediği de artık biliyordum. Yani eğer yalan söylemiyorsa, sadece yanyana uyuyabilirdik. Daha çok o uyurdu çünkü ben, habire bi tekleyen kalbim yüzünden bırakın uyumak, nefes bile alamazdım. Üstelik bu yatak bana ait değildi. Herhangi bir kızada ait değildi. Bir erkeğe, Ege'ye aitti. Başkasının yatağında, özellikle bir erkeğin yatağında yatmak, beni huylandırıyordu. Ne, haksız mıyım?

Düşüncelerimi silip Efe'nin odasına ait olan kapıyı tıkladım. Neredeyse onu bulmak için evi taramıştım ama odasına bakmak, en son aklıma gelen yer olmuştu. Böylede bir gerizekalıyım işte.

Saniyeler sonra içeriden 'gir' komutu geldiğinde, hiç beklemeden içeriye daldım. Aslında kapıyı çalmaya tenezzül etmezdim ama, filmlerden ve kitaplardan biliyoruz, kıyafet değiştirme meselesi.

Efe, yatağının kenarında oturmuş, eğmiş olduğu kafasını çevirmeden bana bakıyordu. Upps. Birileri fazla korkunç.

"Gidiyor musun?" diye sorduğunda yanına ulaşıp oturdum.

Boğazımı temizleyip, Deniz'e geçen gün yaptığım o muameleyi takınıp, yılışık kızlar gibi ona sarıldım. Efe'yi ikna etmek için fazla bir çaba harcanması gerekmiyordu. Ama sorun erkeklerse, orda durcan liseli.

Klasik kıroluklar işte.

"Hayır sadece bir şey isteyecektim," Gözlerini devirdi, geriye doğru eğilip yatağa uzandı. Bende onu taklit edip yanına uzandım, ayaklarımız yataktan sarkıyordu. "Bir kaç saatliğine onun uyumasına yardım edebilir miyim?"

"Ne?" Onun beklediğim tepkisini gördüğümde, abartılı bir şekilde ofladım

"Saçmalama Kumsal! Derhal eve! "

Ona doğru dönüp suratımı buruşturdum. "Yardım edeceğim dedim, onunla uyuyacağım, demedim." Aslında Efe sadece böyle bilse yeterdi. Gerisi laylaylom.

Nefesini dışarı verdi ve birdenbire sakinleşti. Şaşırmıştım. "Git, tamam. Ama bir kaç saat sonra, evdesin."

Ellerimi bir kaç kez art arda çarpıp şakıdadım. Bu kadar kolay izin vermiş olması, fazla şaşırtıcıydı.

Ayağa kalkmadan önce yanağına öpücük kondurdum, iyi geceler dileyip odadan çıktım ve Ege'nin odasına girdim. Kalbim anında, yatakta sırt üstü uzanan Toprak'a tekleyerek tepki verirken, yanaklarımın kızardığını hissettim. Ah, yanyana uyuyacaktık!

"Gittin sandım," uykulu gözleri kapanmamaya direnirken bakışları beni buldu. "Bir daha beni bekletme, Juliet."

Tereddütle yatağa doğru ilerledim, yine aynı tereddütle yanına oturdum. Ben oturur oturmaz bana döndü ve yine kollarını bana sardı. Annesi her nerdeyse, onun yanında olmadığı belliydi. Ve onu özlemişti.

"Şey ben..."

"Boş ver, sonra söyle. Şimdi sadece uyu."

Bu sefer hiç beklemeden yatağa uzandım. Gevşemiş olan kolları beni daha çok sıktı ve yakınına çekti. Yutkundum. Heyecandan ve kalbimin teklemesinden ziyade, azıcık çok minnak korkuyordum. Her ne kadar evde tek olmasakta, korkuyordum. Ne olur ne olmaz?