Ποιος;[Τελευταιο Βιβλιο:Η επιστροφή του παρελθόντος]

11ο κεφάλαιο

Ο ήχος από της σταγόνες της βροχής που έπεφταν αρμονικά στο ξεχαρβαλωμένο παράθυρο του ατελιέ της Bella έκαναν την Ariana, που καθόταν σε μια καρέκλα μπροστά στο παράθυρο, να νοσταλγεί το σπίτι στο Michigan. Μπορεί εκεί να μην είχε περάσει πολύ ωραία χρόνια αλλά όφειλε να ομολογήσει ότι εκεί, στον απομονωμένο δρόμο μακρυά από την υπόλοιπη πόλη, η φύση της είχε δείξει τον καλύτερο της εαυτό μιας και τα όμορφα ψηλά αιωνόβια δέντρα που υπήρχαν γύρω από τα τρία σπίτια (το δικό της, της μητέρας της και το γωνιακό μαύρο σπίτι) έδιναν την εντύπωση στον καθένα ότι βρίσκονταν σε δάσος.
Τώρα που το σκεφτόταν αυτό δεν είχε ποτε παρατηρήσει το μεγαλείο των τριών σπιτιών. Μια όμορφη κρυφή ομορφιά ήταν εκεί μαζεμένη και μόνο τώρα είχε καταλάβει ποσο της έλειπε αυτό το μέρος.

Κάποια στιγμή το χέρι ,στο οποίο στήριζε το κεφάλι της στο μικρό παράθυρο, μούδιασε και έτσι σταμάτησε να το στηρίζει και έπεσε για μια στιγμή κάτω μέχρι να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά της και να σηκώσει το κεφάλι της. Έτσι όπως το στήριζε στο άλλο της χέρι κοίταξε το διαμαντένιο ρολόι της. Η ώρα ήταν τρεις το πρωί. Ήταν μόνη στο γραφείο. Ο Gregory, o Lucas και η Laura είχαν κοιμηθεί στον μαύρο δερμάτινο καναπέ στο γραφείο της Νεφέλης ενώ η κοπέλα μαζί με την Bella είχαν αποχωρήσει από το κτήριο.
Η Ariana νύσταζε αλλά όχι τόσο ώστε να κοιμηθεί στην άβολη καρέκλα που καθόταν. Ήταν αγχωμένη σχετικά με τη διαθήκη του πατέρα της. Τα άσχημα γεγονότα που είχαν συμβεί στο ντεφιλέ δεν τα είχε ξεχάσει και εξακολουθούσε να ήταν νευριασμένη αλλά τα είχε παραμερίσει λιγάκι ώστε να μείνει χώρος στο μυαλό της να σκεφτεί το θέμα της διαθήκης. «Σε λίγο έτσι όπως πάω θα ξεχάσω τη δουλειά μου» , σκέφτηκε. Πράγματι είχε να ασχοληθεί με την ιατρική εδώ και ένα μήνα σχεδόν. Φυσικά αυτό δεν ήταν μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά μέσα σε αυτό είχαν συμβεί τόσα πολλά γεγονότα που έχανε κανεις την αίσθηση του χρόνου.

Ο συμβολαιογράφος και στενότερος φίλος του πατέρα της της είχε ανακοινώσει πως θα άνοιγε το περιεχόμενο της διαθήκης (της αληθινής διαθήκης γιατί ένα μήνα μετά τον θάνατο του ανοίχτηκε άλλη μια ,στην οποία άφηνε ολόκληρο το μερίδιο της περιουσίας του στην Ariana αφου οπως είχε δηλώσει η κυρία Warner μετά το τρακάρισμα άλλαξε τα στοιχεία της και αποποιήθηκε καθε μερίδιο της περιουσιας ενώ η επιχείρηση του σκοτεινού οίκου μόδας περνούσε και αυτή στα χέρια της κόρης του μόλις εκείνη γινόταν εικοσιτεσσάρων χρόνων, πράγμα που έγινε στις 26 Ιουνίου), σε τεσσερις μέρες στις τέσσερις και σαράντα τέσσερα το πρωί ακριβώς. Ήταν και αυτό εντολή του πατέρα της διότι ο αριθμός 4 ήταν ο αγαπημένος του.