Ποιος;[Τελευταιο Βιβλιο:Η επιστροφή του παρελθόντος]

13ο κεφάλαιο

«Αγαπητή Ariana,
Επιτέλους βρήκες το γράμμα μου. Ήταν αρκετά κουραστικό να έρχομαι κάθε μέρα εδώ και να αλλάζω συνέχεια το φάκελο. Περίμενε να έρθεις. Τώρα λοιπόν που ήθελες θα σε παρακαλούσα να κάτσεις ήρεμη και να μην ανακατεύεσαι. Καλό θα ήταν να κάτσεις και να περιμένεις το θάνατο σου ήσυχη ήσυχη. Απόλαυσε τις τελευταίες στιγμές που σου απομένουν καλή μου.
Εδώ λοιπόν σκότωσα τον Frankie. Και το απόλαυσα παρα πολύ. Ήταν καλό θύμα. Με τα ουρλιαχτά του και τα κλάμματά του. Έτσι θα είσαι και εσυ.
ΥΓ: ο χρόνος σου πάνω στη γη τελειώνει. Θα καταφέρω να κάνω αυτό που δεν κατάφερα εφτά χρόνια πριν. Θα σε σκοτώσω. Και εσένα και τη μάνα σου».

H Ariana άφησε το γράμμα αφηρημένη πάνω στο μικρό ξύλινο τραπεζάκι δίπλα της. Δεν την ένοιαζε πλέον τι μπορεί να έλεγαν τα γράμματα ενός ψυχοπαθή δολοφόνου. Έτσι κι αλλιώς είχε λάβει τόσα πολλά που θα μπορούσε να πει κανεις ότι βρισκόταν σε συνεχή αλληλογραφία με τους δολοφόνους.

Είχε βαρεθεί την ίδια ιστορία κάθε φορά. Ένας η δυο μανιακοί δολοφόνοι συνωμοτούν εναντίον της και κάθε φορά που σκοτώνουν κάποιον φίλο της της αφήνουν γράμματα. «Ιδέα του Jerald θα είναι», σκέφτηκε.

Η Laura με το Lucas είχαν πάει στην δεξιά μεριά του δωματίου και έψαχναν για στοιχεία εκεί. Ξαφνικά η Laura σκόνταψε πάνω σε κάτι και έπεσε κάτω. «Laura!», αναφώνησε ο Lucas και την πλησίασε ώστε να τη σηκώσει. «Είμαι καλά Lucas ευχαριστώ», του απάντησε καθώς τον έπιασε από το μπράτσο του για να σηκωθεί. Κοίταξε από πίσω της να δει σε τι σκόνταψε και είδε ένα μακρύ λεπτό ξύλινο κύλινδρο. Δεν έδωσε σημασία.
Ξαφνικά η Ariana είπε: «δεν υπάρχει κάτι να δούμε εδώ. Το γράμμα του δολοφόνου , δηλδη του Jerald είναι στην τσέπη μου. Κάτι άλλο δεν υπάρχει όσο και να ψάχνουμε».

Η Ariana βιαζόταν να φύγουν για να μάθει τι ακριβώς κάνει αυτή τη στιγμή ο Gregory. Όμως η Laura και ο Lucas δεν την άκουσαν και έτσι αποφάσισε να πάει μόνη της να βρεί το Gregory.

Άνοιξε την πόρτα και βγήκε στο διάδρομο. Περπατούσε προς το σημείο όπου είχαν χωριστεί ελπίζοντας να τον βρει εκεί. Όμως δεν πρόλαβε να φτάσει σε αυτό το σημείο γιατί άκουσε έναν θόρυβο που την έκανε να μείνει ακίνητη. Περίμενε να ακούσει το θυορυβο άλλη μια φορά. Όμως δεν ακουγόταν τίποτα. Έτσι αποφάσισε να συνεχίσει να ψάχνει τον Gregory. Όμως αυτή τη φορά έτρεχε, πράγμα που την έκανε να σκοντάψει και να πέσει κάτω. Έβγαλε μια κραυγή πόνου και προσπαθούσε να βγάλει τα ψηλοτάκουνά της για να μαλάξει το πόδι της. Ξαφβικα, οταν σήκωσε το κεφάλι της είδε τον δολοφόνο με δυο τσεκούρια στα χέρια του να την πλησιάζει με αργά αλλά σταθερά βήματα. Η Ariana τρόμαξε και έβαλε γρήγορα το παπούτσι της στο πόδι της και αφού σηκώθηκε άρχισε να ξανατρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο δολοφόνος την ακολουθούσε με αργά βήματα τρίζοντας τα δυο τσεκούρια του στους τοίχους βγάζοντας έναν ανατριχιαστικό ήχο.