Ποιος;[Τελευταιο Βιβλιο:Η επιστροφή του παρελθόντος]

26o κεφάλαιο

Οι πρωινές ακτίνες του ήλιου εισέβαλαν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της Ariana φωτίζοντάς το. Η προηγούμενη μέρα της είχε κυλήσει σχετικά καλά, με μόνο πρόβλημα τη δραπέτευση του Jonathan από τις αντρικές φυλακές της Pennsylvania.  Η σχέση της με τη Laura δεν είχε καλυτερεύσει καθόλου. Όταν έμαθε πως ο ο Jonathan δραπέτευσε το πρώτο πράγμα που σκεφτηκε ήταν να την ενημερώσει, όμως δεν της μίλησε. Δεν το έκανε από κακία αλλά από αμηχανία.

Η πράξη της αυτή όμως είχε καταφέρει να της δημιουργήσει τύψεις και στη συνέχεια εφιάλτες.  Εάν της συνέβαινε κάτι θα ήταν υπεύθυνη.

Όταν πλέον ο ήλιος είχε εισβάλει για τα καλά στο δωμάτιό της άνοιξε τα μάτια της ενοχλημένη. Ο ήλιος στην Ελλάδα είναι πάντα φωτεινός και περισσότερο από το 75% των ημερών του χρόνου είναι ηλιόλουστες. Σηκώθηκε από το κρεβάτι της και όταν έκανε ένα μπάνιο έβαλε ένα μακρύ γαλάζιο φόρεμα και μια κόκκινη ζακέτα, η οποία τελικά δεν χρειάστηκε καθώς η θερμοκρασία ήταν αρκετά υψηλή .Κατεβαίνοντας στην αίθουσα πρωινού ένιωσε ένα παραάξενο συναίσθημα, πως κάποιος την παρακολουθούσε. Κοίταξε γύρω της όμως δεν είδε κανέναν. Ήταν μόνη της.

Είχε μεγάλη ανάγκη έναν καφέ ώστε να μπορέσει να σκεφτεί καθαρά τις κινήσεις της από εδώ και πέρα. Ήταν αποφασισμένη πως θα έψαχνε για τη Delfina από σήμερα κιόλας. Στον κόσμο εδώ θα είναι γνωστή με το όνoμα Susan Lovegood. Είχε φέρει μια φωτογραφία της μαζί της και συγεκριμένα αυτή που της ειχε δώσει η Νεφέλη. Το θέμα ήταν ότι πλέον η Delfina είχε γεράσει και η το πρόσωπό της δεν θα έμοιαζε πολύ στη φωτογραφία που κρατούσε στα χέρια της.Όπως και να είχε όμως έπρεπε να ψάξει. Η Delfina ήταν ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να τη βοηθήσει να φτάσει στο τέρμα.

Πίνοντας την πρώτη γουλιά ζεστού αλλικού καφέ το μυαλό της άλλαξε εικόνα και αντί για τη Delfina σκέφτκε τον Jonathan. Τώρα που είχε δραπετεύσει ήταν ελεύθερος να σκοτώνει μαζί με τον Jerald και τον συνεργό του. Ήταν σίγουρη πως θα έψαχνε να τη βρει. Δεν θα σταματούσε ποτέ να σκοτώνει μέχρι να σκοτώσει εκείνη.

Παράλληλα, ο Jonathan κοιμόταν επιτέλους κάπου μακρυά από τη φυλακή. Κοιμόταν ήρεμος και χαρούμενος. Τα όνειρά του είχαν ξαναρχίσει να γεμίζουν με αίμα και φρίκη. Στον ύπνο του σκεφτόταν νέους τρόπους για να σκοτώσει μαζί με τον πατέρα του όλους όσους είχαν γλιτώσει την πρώτη φορά. 

Το μέρος στο οποίο έμενε ήταν σχετικά απομονομένο από τα υπόλοιπα σπίτια. Βρισκόταν δίπλα από ένα χωράφι με καλαμπόκια και από ένα νεκροταφέιο.