Ποιος;[Τελευταιο Βιβλιο:Η επιστροφή του παρελθόντος]

9ο κεφάλαιο

Το νοσοκομείο είχε περικυκλωθεί για άλλη μια φορά από οχήματα της αστυνομίας. Ο άντρας που είχε αναλάβει την υπόθεση κάθησε σε μια καρέκλα στο γραφείο της διεύθυνσης και περίμενε τον ιδιοκτήτη του νοσοκομείου. Όσο περίμενε έβγαλε από την τσέπη του τη θήκη με τα τσιγάρα του και άναψε ένα. Απαγορευόταν το κάπνισμα αλλά δεν τον ένοιαζε. Το νοσοκομείο ήταν άνω κάτω και δεν ίσχυαν πλέον αυτοι οι μικροί νόμοι.

«Μπαμπά τι γίνεται άσε με να πάω να δω!», είπε Madeline στον Roger που την κρατούσε από το χέρι. «Όχι κορίτσι μου θα πάμε στο ξενοδοχείο τώρα! Είναι επικίνδυνα εδώ. Εξάλλου αυτά είναι θέματα της αστυνομίας και όχι δικά σου». «Δεν είναι αλήθεια! Ο αδερφός μου δολοφονήθηκε και μάλιστα πολύ βίαια και θέλω να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα για την υπόθεση. Που ξέρεις ίσως γίνω σαν την ξαδέρφη μου». Ο Roger προσπαθούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του. «Κοιτα μικρούλα μου. Η ξαδέρφη σου στάθηκε τυχερή και τις δυο φορές. Είναι μεγάλη και με γερό μυαλό και κατάφερε να γλιτώσει και τον εαυτό της και τους φίλους της. Όμως δεν συμβαίνουν τα ίδια πράγματα στους ανθρώπους. Εσυ μπορεί να μην έχεις την επιτυχία της».  «Θα την έχω ! Δεν είμαι χαζή. Είμαι έξυπνη όμορφη γεμάτη ενδιαφέρον και όρεξη και ότι και να κάνω το κάνω τέλεια. Να η ζωγραφιά που σου είχα φτιάξει στα γενέθλια σου είναι αριστούργημα». «Μα οι δολοφονίες δεν είναι μια απλή ζωγραφιά παιδί μου. Είναι βίαιες. Αποτρόπαιες και γεμάτες κακία. Δεν είναι το ίδιο». Η Madeline δεν μίλησε και ακόλουθησε τον μπαμπά της στο αυτοκίνητο.

Ξαφνικά η πόρτα του γραφείου που βρισκόταν ο διευθυντής άνοιξε και μπήκε μέσα η Gwen με τη φίλη της τη Νεφέλη. Η Gwen κρατούσε ένα μικρόφωνο και η Νεφέλη ένα μαγνητόφωνο και ένα σημειωματάριο. Όταν τις είδε σήκωσε τα μάτια του ψηλά και το πρόσωπο του πήρε μια έκφραση απελπισίας.

«Καλησπέρα Derek», είπε η Gwen χαμογελώντας ψεύτικα. «Δεν έχω διάθεση Gwen γι αυτό θα σε παρακαλέσω να φύγεις. Και δεν είμαι ο Derek. Κύριος διοικητής για σένα». «Και εγω δεν είμαι η Gwen. Κυρία δημοσογραφος για σένα. Και δεν πρόκειται να φύγω αν δεν σου πάρω συνέντευξη και αν δεν μιλήσω με τον ιδιοκτήτη και μην επιμένεις. Νεφέλη κάθισε». «Δεν μου λες ποια νομίζεις πως είσαι που έχεις το θράσος να εισβαλεις εδώ μέσα χωρίς άδεια και μάλιστα με υφάκι μου λες;». «Είμαι η Gwen Dove σε περίπτωση που η ερώτηση δεν ήταν ρητορική και είμαι δημοσιογράφος αγάπη μου. Δουλειά μου είναι. Και πληρώνομαι πολύ καλά γι αυτό που κάνω. Σε αντίθεση με μερικούς. Αλήθεια το δάνειο του σπιτιού σου το πλήρωσες η ακόμη; Βασικά τι ρωτάω θα μένεις πια στο δρόμο. Αν κρίνω από τα απαίσια βρώμικα ρούχα σου και το άδειο σου βλέμμα».