You're The BangTan's Princess Book 2: Road To Fame

Epilogue: BangTan's Princess

Scarlett's POV

"Ayoko nang maging BTP niyo."

"What?!" Tanong niya ng hindi siya makapaniwala.

"Hindi ko kaya Tae. Napakataas niyo. And, hindi ko kaya yung mga ginagawa niyo. At isa pa, babae ako. Nagiisang babae sa isang grupo ng lalaki I mean, hindi naman yun pupwede di ba? Marami na kayong nagawa. Nasa tuktok na kayo. At kung ipapaalam man natin sa public na ako ang BTP niyo, maiinggit sila. Ipagtataboy nila ako, ibabash nila ako, BTS, at aalis sila sa fandom. Bababa kayo at isang kpop group ang papalit sa inyo. Ayokong bumaba kayo ulit." Sabi ko nang naiiyak.

"'Wag kang umiyak. Kakaayos lang sayo ni Soojin." Sabi niya.

"Taehyung, Scar, 10 mins start na tayo." Sabi nung isa naming staff at umalis.

"Scar, we were trainees back then. Naghusay kami ng naghusay para lang makapunta kami sa puwesto na 'to. At kung nagaalala ka na bumaba kami at magalit sayo ang mga ARMYs? Please wag. Mahal namin ang ARMYs at mahal din nila kami. They swear na hindi nila kami iiwan hangga't nandito pa kami. Bash? Natural lang yan. Sila din ang dahilan kung bakit nandito kami ngayon. By just looking at you, they'll love you. Lalo na sa ginawa mo. Scarlett Aria Garnier has saved the BTS's manager. You're a hero. It's a good one para malaman nila na isa kang mabuti para sa amin. ARMYs will soon love you more at papantay yang pagmamahal nila sayo soon. Kahit bumaba ang rank namin, hindi pa rin bababa ang pagmamahal namin sa kanila." Sabi niya sa akin.

"But I can't..."

"No. You can. Huminga ka lang ng malalim. Andito kami. Susuportahan ka namin." Sabi niya.

Naghehesitate na ako ngayon. Parang mas tumaas pa yung confidence ko.

"Scarlett, Taehyung show na." Sabi nung isang staff na nagremind sa amin kanina.

"This is it." Sabi ko.

"Good luck, princess." Sabi niya at yinakap ako. Napakacheesy nung sinabi niya pero kinilig ako.

"Tss... Corny mo." Sabi ko tapos pinakita ko yung nandidiri kong mukha.

"Tss...Kinilig ka lang eh." Sabi niya at kinindatan niya ako. Hinampas ko siya dahil sa hiya habang siya, tumatawa.

"Ewan ko sayo." Sabi ko with rolling eyes sabay walk out.

Naglakad kaming dalawa papunta sa stage na kung saan kami iinterviewhin ng mga reporters tungkol sa balitang tungkol sa amin. Una nilang pinagsalita ay si manager-Bang.

"Sir, ngayon po ay wala na po ang pamangkin niyo, ano po ang masasabi niyo?"

"Sir, totoo po ba na isang ARMY o fan ng kpop group na hawak niyo ang nagligtas sa inyo? Sa papaanong paraan?"

"Kilala niyo po ba ang babaeng nagligtas sa inyo?"

"Saan at papaano niyo po siya nahanap?"

Andami niyong tanong! Sabi ko sa utak ko nung sinisigaw nila yung mga tanong kay manager-Bang. Jusme, di kaya mastress diyan si manager-Bang? Isa-isa lang mga bessy. Mahina ang kausap niyo.