That Badboy (COMPLETED)

Special Chapter: Perge POV

Perge Point of View

Pababa ng hagdan ay tinignan ko si Serene na mayroong ngiti sa labi, ang long white gown niya ay mas lalong nagpaganda sa kanya. Inayos ko ang suot kong salamin at bumuga ng hangin.

"You're so beautiful, Aeverlise!"

"Ang swerte swerte ni Vience sa'yo."

Today is her graduation day, but she's not attending her graduation because it's her wedding day. May 7, 2018. I remembered May 7, 2013 when Vience left her alone, that time I am the only one who hugged her. I was in pain because she's in pain too. I couldn't help myself but to cry too.

She's the only one who can make me so happy, smile and at the same sad. She can hurt me by just seeing her with Vience and with Reivan.

I remembered, when she finally said yes to me, I couldn't help myself but to kissed her. In the night, I cried too. Sino ba naman ang hindi iiyak? 'yong babaeng pinapangarap ko ay sinagot na ako, sa tagal kong naghintay ay sa wakas ay napunta rin siya sa akin. But it didn't last long, I broke up with her, because I can see how sad she is when Vience got in an accident. And actually she never been happy with me. I can see in her smile and to her eyes. It isn't shining like the way she look at Vience.

Umikot siya sa harap ng salamin at inamoy niya ang bulaklak na hawak.
Ngumiti siya nang maamoy niya ang bango non, pinaypayan niya ang sarili niya at bumuga ng hangin. She's nervous. I know, I can see that.

Binasa ko ang labi ko gamit ang aking bibig at inayos ang suot na puting tux.

I remembered our first meeting, that time she was scared of Vience, but I can see na hindi siya papayag na magpa-api lang ng ganon. She's too witty when I talked to her. I don't like her, ayoko sa witty. But then I felt something's weird, there's something in my stomach. I can't help myself but to be with her, that time naguguluhan na ako. Celina's with me and she said that she can see in my eyes how much I like that girl, Serene. I got mad, I shouted at her. I'm too demanding.

Minsan papasok siya na sobrang antok, sobrang pagod at halos walang tulog. Hindi ko alam kung anong pwedeng gawin para maalis ang pagod niya, kung dapat ba na dalhan ko siya ng pagkain? Itakas ko ba siya o kung ano. Pero napunta ako sa binuhat ko siya dahil kitang-kita ko na antok na antok siya, because of her I learned how to smile and how to laugh.

I talked to Celina and I said, "Celina, I like you...But, I think I like Serene more."

Hindi ko alam kung paano ko pipigilan ang nararamdaman ko para sa kanya, kung dapat ba akong umamin o kung ano. Until...

"Bro, bakit ba kinakabahan ka?"

Tumingin ng masama si Vience kag Blaze at nagpamulsa at kumunot ang noo sa babaeng tinitignan namin na naglalakad kasama ang fiancee niya. Si Serene.

"Fuck, I don't know! para ata akong may sakit sa puso."

Nanliit ang mata ko sa kanya at umayos ng pagkakatayo, nag-igting ang panga ko at umalis sa tabi nila.

Doon pa lang alam ko ng may gusto na nga siya kay Serene, paano ko nalaman? Ganon rin kasi ang nararamdaman ko kapag nakikita ko si Serene.

"I can't believe this is happening, tita, That bad boy is marrying someone like me!"

Nabalik ako sa realidad nang marinig ko ang boses ni Serene na may saya, nakayakap siya kay Auntie Vina, ibang iba na siya ngayon, kung dati maganda lang siya, ngayon sobra.

Pumeke ako ng ubo at pinunasan ang likido na tumulo sa aking mata, muli kong binalik ang salamin at binuksan na ang driver seat, tinignan ko siya sa salamin at nakitang papasok na siya.