That Badboy (COMPLETED)

Chapter 28

Vience Point Of View

Tinignan ko si Tazanna na masayang kumakain sa harapan ko, inangat niya ang tingin niya sa akin at mas lalong ngumiti ito, sumimsim siya sa wine niya at ibinilak ang tingin sa akin.

"You're not eating your food, you didn't like it?"

Ngumiti ako sakanya, "I'm already full when you're eating."

Mahina siyang tumawa at nagpunas ng bibig, tumayo siya at naglakad patungo sa akin, niyakap ako nito mula sa likod.

"Eat now, you might starve yourself." Tinignan ko siya sa gilid ko at hinawakan ang kamay niyang nakapalibot sa aking leeg at dibdib.

"Are you going home?" Tanong ko.

Bumitiw siya sa yakap at bumalik sa pwesto niya, "Hmm, yeah. But don't worry magpapasundo na lang ako."

Tumango ako at nagsimula na rin kumain.

Inangat ko ang tingin ko nang may pumasok, si Granny. Inaalalayan siya ng kanyang mga nurse habang patungo siya rito.

Napansin ata ni Tazanna ang pagdating ni Granny kaya agad na tumayo ito at nag-mano.

"Granny? You're here!" Tumayo rin ako at nag-mano, inalalayan kong maka-upo si Granny sa tabi namin ni Tazanna.

"What is she doing here?" Kumunot ang noo niya kay Tazanna.

Yumuko naman siya at nagbigay ng espasyo para kay Granny.

"We're eating, Granny, why?"

Ngumiwi siya at tumayo ulit, "I don't have appetite." Inalalayan siyang makalakad ng kanyang mga nurse, hinayaan ko nalang siya na umalis.

Since nakilala ko si Tazanna, ayaw niya rito. Paulit-ulit niyang sinasabi sa akin na 'I am so useless' dahil wala man lang ako maalala kahit na kakaunti para sa isang bagay na mahalaga para sa akin at para sakanya. Hindi ko alam kung anong sinasabi niya at wala naman talaga akong maalala.

Besides, it wasn't my fault that I was hitted by the car. That time daw nagmamadali akong pumuntang hospital dahil malala daw ang lagay ni Granny, wala ang sasakyan dahil nasiraan, ang iba ay hindi pwedeng gamitin kaya tinakbo ko nalang ang mahabang daan, wala na akong matandaan kahit na ano.

Blaze told me na nung araw ng graduation namin ay may isang tao daw na naghintay sa akin ng napaka-tagal, hindi niya sinabi kung sino. Gusto niya ako mismo ang makaalala sa taong iyon.

Gaez told me na 'I am worthless' ni-hindi ko man lang daw nasabi ang dapat kong sabihin para sa taong iyon.

Lastly, Perge hitted me with his punches, because I have an amnesia and I forgot about my love, and then he said 'Ilalayo ko siya sayo.'

But it's all useless dahil kahit anong ala-ala ng babaeng sinasabi nila ay wala akong alam. Kahit pangalan, wala. Wala akong idea, and I don't care at all. I'm sure, that girl forgotten me. Mayroon na akong Tazanna. Besides, lahat ginawa niya para sa akin.

But somewhat in me wants to know about her name and her face.

I always dreamt about a girl, it was blurred, I can't see her face clearly. My heart keep on pounding whenever I dreamt about her.

In that dream, I'm singing 'Creep', she's smiling in my dream. Still, I have no idea about her, so I tried to forget her.

I came back to the philippines because I want to know who I am, and what I am. In exchanged, I need to marry Tazanna.

"I'm going." Humalik siya sa pisngi ko at pumasok na ng tuluyan sa sasakyan niya.

Nilagay ko sa bulsa ang dalawa kong kamay at pumasok na. Umakyat ako sa kwarto ko at pumasok sa veranda.

Tumingala ako sa langit at hinagkan ang sarili. Napatingin ako sa bangle na nasa gilid ko. Ito yung binato sa akin nung baliw na babae. Not that crazy, iyong girlfriend ni Perge.

Hinawakan ko iyon at tinignan ng mabuti ang itsura, it was nice.

Napalunok ako at binitawan na lang iyon, pumasok na ako sa kwarto ko at napansin ang pahabang maliit na box sa may bandang salamin. Halos ilang linggo na ako rito pero bakit hindi pa rin nalilinis ang mga kalat na nandito?

Nag-squat ako at kinuha ang box, binuksan ko iyon at tinignan ang nasa loob, it was like a couple necklace?

Kuminang ang mga maliit na bato sa pangalan nang tamaan ito ng liwanag, like what I said, it's like a couple necklace, it means dalawa ang nandoon. Hinawakan ko ang isa, then suddenly I saw my name there.

Vience

Hinawakan ko iyon at binitawan ang box, inisip ko ng mabuti kung bakit ako mayroong ganon. Kumunot ang noo ko nang walang maisip, tinignan ko ulit ang box at hinawakan, kinuha ko ang isang kwintas and I saw girl's name.

Aever

Who the hell is Aever? Pinagdikit ko ang dalawang kwintas at doon ko lang napansin na kapag pinagdikit iyon ay magiging korteng puso yon.

My heart's pounding again, like an idiot.

Nabitawan ko ang dalawang kwintas at napahawak sa dibdib ko. Really, who is she? Mariin akong napapikit at napahawak sa ulo ko.

This is my fault, bakit paulit-ulit siyang pumapasok sa utak ko na hindi man lang nag-iiwan ng impormasyon!?

"I love you."

Napapikit ako ulit nang marinig na naman ang sariling boses sa aking utak, paulit-ulit kong naririnig ang salitang 'I love you' ni-hindi ko alam kung sino ang sinasabihan ko nun.

Habol ko ang hininga ko nang makalma ako, tinignan ko ulit ang kwintas at itinago.

I need to find her, siguro kapag nakilala ko na siya mapapanatag na ako. I need some information, sigurado naman akong may nakakakilala sa akin sa Brinté Academy na nag-aaral doon simula Junior.

Kapag nakilala ko na siya, everything will be fine, pwede na akong bumalik sa States kapag nalaman ko na kung sino ang taong ito.

Kailangan ko lang linawin sa kanya ang lahat, kailangan ko lang humingi ng tawad at higit sa lahat kailangan ko lang siya sabihan ng maayos na pamamaalam, dahil kay Tazanna, magpapaalam na ako sakanya.

Huminga ako ng malalim at binagsak ang sarili sa aking higaan.

Everything will be fine, Vience, simulan mo bukas. Maghanap ka ng impormasyon para mahanap siya. And then say goodbye.