People

°•°6°•°

Μάζεψε τα λευκά μαλλιά της σε ένα μικρό κότσο κι αφού κοίταξε το είδωλο της μια τελευταία φορά στον καθρέπτη, ρίχνοντας ταυτόχρονα το πλεκτό της σάλι στους ώμους της, βγήκε από το σπίτι της κατευθυνόμενη προς τον παραλιακό πεζόδρομο.

Αφού περπάτησε αρκετά, έκατσε σε ένα παγκάκι αγναντεύοντας τη θάλασσα, που έσκαγε με έναν απαλό παφλασμό στους βράχους, και τον χρυσό ήλιο που έδυε.

Τότε, στιγμές της ζωής της άρχισαν να  παίζουν σαν κασέτα στο μυαλό της.
Πόσο όμορφα και ξέγνοιαστα περνούσε με τις φίλες της εκείνο τον καιρό. Οι ατέρμονες συζητήσεις τους σχετικά με τα μελλοντικά τους όνειρα και τους φόβους τους..όλα με κάθε λεπτομέρεια περνούσαν μπροστά στα μάτια της.

Ύστερα, θυμήθηκε εκείνο το απόγευμα του Μαΐου που γνώρισε εκείνον. Τον άνθρωπο που της έδειξε έμπρακτα τον ορισμό της αγάπης. Θυμήθηκε με κάθε λεπτομέρεια πως ο ήλιος έκανε τα κάστανα του μάτια να μοιάζουν χρυσά και πώς τα δύο μάτια αυτά εξέπεμπαν μια πρωτόγνωρη σιγουριά κι οικειότητα.

Θυμήθηκε τα ταξίδια τους και το βαλς που χόρευαν κάθε φορά που βρίσκονταν σε αυτήν παραλία ενώ η μουσική ηχούσε από το μικρό φορητό κασετόφωνο.

Θυμήθηκε εκείνη την ημέρα που κράτησαν αγκαλιά τον καρπό του έρωτα και της αγάπης τους, τον πρωτότοκο γιο τους. Πόσο ευτυχισμένοι ήταν...

Τέλος, θυμήθηκε την τελευταία μέρα που ήταν μαζί. Το γλυκό του χαμόγελο και τις ρυτίδες του που σχηματίζονταν γύρω από τα δύο μάτια που αγάπησε, ενώ στα δύο της χέρια κρατούσε σφιχτά το δικό του.

"Ζήσαμε και γεράσαμε" της είπε χαμογελώντας, "αυτή η στιγμή θα ερχόταν αργά ή γρήγορα. Πόσο λυπάμαι που σε αφήνω μόνη τώρα..έλα μην κλαίς. Σε ευχαριστώ για όλα, για όλες τις όμορφες αναμνήσεις και στιγμές που δημιουργήσαμε. Σε ευχαριστώ που στάθηκες δίπλα μου σε κάθε δύσκολη στιγμή και που άντεξες κάθε ελάττωμα κι αδυναμία μου. Συγγνώμη αν σε πλήγωσα άθελά μου, δεν θα το κατάλαβα, συγγνώμη.." της είπε κοιτάζοντας την βαθιά στα δακρυσμένα πράσινα της ματια.

"Δεν με πλήγωσες ποτέ, μην το ξαναπείς αυτό. Μου έμαθες τι θα πει αγάπη, αληθινή αγάπη... Εγώ σε ευχαριστώ για όλα, για τα πάντα.. συγχώρεσε με αν ποτέ σε λύπησα.." του έλεγε καθώς προσπαθούσε να κρατήσει τον τόνο της φωνής της δίχως να σπάσει.

"Σε αγαπάω γλυκιά μου ηλιαχτίδα." αυτή ήταν η τελευταία του φράση κι ήρεμος πια έκλεισε τα μάτια του για το αιώνιο ταξίδι.

Οι σκέψεις της σταμάτησαν εκεί μερικά δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Έβγαλε προσεκτικά ένα μαντήλι από τη τσέπη του φορέματος της και σκούπισε τα μάτια της.

Είχε αρχίσει να νυχτώνει, στο παγκάκι δίπλα της κάθησε ένας νεαρός. Θα ήταν ίσα με δεκαεφτά χρόνων έφηβος. Ήταν σιωπηλός και χαμογελαστός.

Κάποια στιγμή, τη σιωπή έσπασε ένας εύθυμος αναστεναγμός του νεαρού.

"Δεν είσαι σαν τους άλλους, εεε;" τον ρώτησε γλυκά γυρνώντας το σμαραγδένιο βλέμμα της  προς το μέρος του.

Της χαμογέλασε μονάχα και δεν είπε λέξη. Αμέσως σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς το παρτέρι πίσω τους, έκοψε ένα λουλουδάκι.

"Μου επιτρέπετε;" ρώτησε τείνοντας το λουλουδάκι προς το μέρος της αφού στάθηκε μπροστά της.

Πέρασε το λουλουδάκι πίσω από το αυτί της, έκανε ένα βήμα πίσω και στάθηκε χαμογελώντας να την κοιτά.

Ένα γλυκό ντροπαλό χαμόγελο είχε χαραχτεί στα χείλη της. Ο ευγενικός νεαρός αφού την καληνύχτισε έφυγε. Έκατσε λιγάκι μόνη της κι αργότερα σηκώθηκε χαμογελώντας κατευθυνόμενη προς το σπίτι της.

Εκείνο το βράδυ πλάγιασε χαμογελώντας, χαρούμενη.

Εκείνο το βράδυ ο έφηβος πλάγιασε χαρούμενος κι ευτυχισμένος, γνωρίζοντας πως αυτή η γλυκιά κυρία που γνώρισε τυχαία, δίχως να ξέρει τίποτα για αυτή και την ιστορία της, χαμόγελα χάρη σε αυτόν.

Αυτές οι μικρές στιγμές στη ζωή είναι ανεκτίμητες και πολύτιμες. Αδράξτε τες, δημιουργήστε τες, γιατί αυτές είναι που μένουν.

~•~

💙

Σημείωση

Το κείμενο αυτό δεν είναι κατ' εξοχήν δικό μου. Εγώ το έγραψα απλώς από μια τρίτη πλευρά δίνοντας (φανταστικά πάντα) ένα παρελθόν στην γριούλα. Πρόκειται για ένα περιστατικό που βίωσε ένα απίστευτο παιδί -παιδί διαμάντι όπως λέω εγώ- και το είχε μοιραστεί δημόσια, περιγράφοντας το περιστατικό από την πλευρά του, ξεκινώντας από τη στιγμή που την είδε και κάθισε δίπλα της στο παγκάκι.
(Δεν ξέρω αν θα το δει ποτέ, αλλά αν το διαβάζεις αυτό: Γειαα🌸)

(02/01/2019)