People

°•°7°•°

14/02/2011

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα είναι τα γενέθλια μου. Κλείνω τα 12. Είμαι τόσο χαρούμενη. Η μαμά κι ο μπαμπάς μου έκαναν δώρο ένα πανέμορφο βιβλίο με ποιήματα κι ιστορίες. Διάβασα και στον μικρότερο αδερφό μου μερικές. Χάρηκε πολύ.

12/03/2011

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Η μαμά κι ο μπαμπάς φαίνονται ανήσυχοι. Συνέχεια μουρμουρίζουν τη λέξη πόλεμος. Μα τι άσχημη λέξη. Ανατριχιάζω από τον φόβο και μόνο στη σκέψη. Φοβάμαι, νιώθω πως κάτι κακό πρόκειται να συμβεί.

20/03/2011

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα ο μπαμπάς μας αποχαιρέτησε. Γίνεται πόλεμος.. εμφύλιος. Είχε δάκρυα στα μάτια και μας είπε να προσέχουμε τη μαμά και να θυμόμαστε πως ο,τι κι αν γίνει θα μας αγαπά και θα μας προστατεύει. Είναι ο ήρωας μου, ό,τι κι αν γίνει θα ξέρω πως πολέμησε για την ειρήνη.

14/02/2012

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα είναι τα δέκατα τρίτα γενέθλια μου. Ο μπαμπάς μας γράφει. Είναι καλά. Λέει πως του λείπουμε πολύ και πως η σκέψη μας του κάνει συντροφιά. Κάθε βράδυ κοιτώ τα αστέρια κι ύστερα το φεγγάρι και σκέφτομαι πως το ίδιο κάνει κι αυτός και με παρηγορεί. Η μαμά λέει πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι κι αγαπημένοι για να δίνουμε δύναμη στο μπαμπά.

20/08/2012

Ο μπαμπάς σήμερα γύρισε. Ήταν διαφορετικός. Ο πόλεμος τον είχε αλλάξει. Στα μάτια του έβλεπες την ανησυχία και το φόβο. Μας είπε πως πρέπει να φύγουμε να πάμε σε άλλη πόλη, γιατί εδώ είναι επικίνδυνα. Πρέπει να τα αφήσουμε όλα πίσω. Μας έδωσε τις τελευταίες οδηγίες και πριν φύγει μας διάβασε μια ιστορία από το όμορφο βιβλίο που μου χάρισε. Μιλούσε για έναν κόσμο που όλοι οι άνθρωποι είναι αγαπημένοι και μαζί ονειρεύονταν και τραγουδούσαν. Τι όμορφος που θα ήταν ο κόσμος.

24/11/2013

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Είμαι πια 14. Ο μπαμπάς πριν λίγους μήνες μάθαμε πως πέθανε πολεμώντας. Όχι δεν πέθανε, έπεσε ηρωικά και τώρα είναι η αόρατη ασπίδα μας. Η μαμά έκλαψε κρυφά από εμάς για να μην καταλάβει τίποτα ο μικρός, όμως την άκουσα. Κάθε βράδυ διαβάζω και μια ιστορία στο μικρό όπως μου ζήτησε ο μπαμπάς στο τελευταίο γράμμα. Το σχολείο δεν λειτουργεί και προσπαθώ να διαβάσω μόνη.

15/02/2015

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Βρισκόμαστε σε μια ξένη χώρα. Πλέον είμαι 16. Έγινε ένας μεγάλος βομβαρδισμός στην πόλη μας και φύγαμε. Ο μικρός μου αδερφός θέλησε να με προστατεύσει κι έπεσε ηρωικά. Τώρα είναι μαζί με το μπαμπά και μας προστατεύει. Η μαμά έχασε το ζεστό της βλέμμα, είναι συγκλονισμένη. Όμως αγαπάμε και στηρίζουμε η μία την άλλη.

23/04/2016

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Η μαμά είναι πολύ άρρωστη. Τη φροντίζω. Όλη την ώρα μου λέει πως με αγαπά και να μην τα παρατήσω, να συνεχίσω να προσπαθώ για το όνειρο μου να γίνω δασκάλα, όπως θα ήθελε κι ο μπαμπάς. Είμαι 17 και τώρα βρίσκομαι σε μια νέα ξένη χώρα. Εδώ βοηθάω κι άλλα παιδάκια να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν στη γλώσσα μας όπως και να επικοινωνούν με τη ξένη γλώσσα αυτού του νέου τόπου. Είμαι χαρούμενη έστω και λίγο, κάθε παιδί νιώθω πως είναι κι ένα μικρό μου αδερφάκι.

14/02/2017

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα κλείνω τα 18. Είναι τα πρώτα μου γενέθλια χωρίς την οικογένειά μου. Ξέρω πως με αγαπούν και με προστατεύουν μια είναι όλοι μαζί αγαπημένοι. Ακόμα διαβάζω το όμορφο βιβλίο με τα ποιήματα και τις ιστορίες. Γράφω και δικά μου για την ειρήνη, την οικογένεια, την αγάπη. Κατάφερα να μπω στο πανεπιστήμιο. Νιώθω περήφανη.

28/05/2022

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Είμαι 23 και είμαι δασκάλα. Κάνω μάθημα σε παιδιά και τους διδάσκω την αγάπη, την ειρήνη και την ελευθερία. Είναι τόσο μικρές κι αθώες ψυχές. Δεν θέλω να νιώσουν τη φρίκη του πολέμου. Τα αγαπώ σαν να είναι μικρά αδέρφια μου.

Δεν έφταιξαν σε τίποτα τα παιδιά να ενηλικιωθούν πριν τα 18

~•~

💙

(08/01/2019)