People

°•°13°•°

Χρώματα.

Είναι τόσα πολλά..όλη μας η ζωή είναι γεμάτες χρώμα. Τα λουλούδια, ο ουρανός, η θάλασσα, ο αγαπημένος σου πίνακας, εκείνο το όμορφο καλοκαίρι στο χωριό. Όλα είναι έγχρωμα.

Το παράδοξο είναι ότι παρόλο που το ανθρώπινο μάτι μπορεί να αντιληφθεί χιλιάδες αποχρώσεις όλων των ορατών χρωμάτων, δεν μπορεί να φανταστεί ένα καινούργιο χρώμα με τις δικές του αποχρώσεις με το δικό του όνομα.

Καμιά φορά όμως ξεχνάμε πως υπάρχουν κι άνθρωποι που δεν έχουν δει ούτε ένα χρώμα απ'την στιγμή που γεννήθηκαν, καμία εικόνα.

Πόσο τρομερό να προσπαθείς να φανταστείς την ζωή σου χωρίς εικόνες, μα κι αν το κάνεις, η φαντασία σου κι οι εμπειρίες σου είναι αρκετές για να τις δημιουργήσουν.

Πολλοί άνθρωποι γεννήθηκαν με μια αίσθηση μείον, άλλοι την έχασαν στην πορεία. Ίσως η πιο δυσκολη κατάσταση είναι για τους δεύτερους, που απ'την μια στιγμή στην άλλη έχασαν το φως τους.. τουλάχιστον όμως θα έχουν να θυμούνται εικόνες..οι πρώτοι όμως; Ποτέ δεν είδαν το ιλαρό φως του ήλιου όταν δύει, πότε δεν είδαν επακριβώς τα χαρακτηριστικά των αγαπημένων τους προσώπων. Πώς γεμίζει λοιπόν αυτό το κενό που.. "βλέπουν";

Σύμφωνα με τον Μίλτο, τα χρώματα δεν είναι παρά μόνο αισθήσεις, συναισθήματα, γεύσεις και ήχοι.

Τα χρώματα αποκτούν άλλη σημασία για αυτόν. Το μπλε, ας πούμε, το περιγράφει ως εξής: Ο παφλασμός των κυμάτων της θάλασσας που σου ανακατεύει τόσο πολύ τις σκέψεις που αμέσως τις ξεχνάς και παραδίδεσαι σε μια απόλυτη ηρεμία.

Κάποτε προσπαθούσε με μανία, να συνδυάσει την αίσθηση της αφής, με την γεύση ή τον ήχο. Ήθελε απεγνωσμένα όλες οι περιγραφές να αποκτήσουν υπόσταση. Ήθελε να καταλάβει πως είναι να βλέπεις εικόνες. Μα η προσπάθειά του ήταν όμοια με αυτή που κάνει κάποιος άνθρωπος που θέλει να φανταστεί ένα μοναδικό κι ολοκαίνουριο χρώμα που δεν ανήκει σε καμία απόχρωση: μάταιη.

Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες ανακάλυψε πως η όραση δεν χρειάζεται για να δεις τα χρώματα.. ούτε στο ελάχιστο. Τα χρώματα τα βιώνεις, τα ζεις!

Βυθιζόταν στο πράσινο κάθε φορά που άκουγε το θρόισμα των φύλλων και μύριζε τα λουλούδια στο παρτέρι του μπαλκονιού του.

Τον κατέκλυζε το κόκκινο κάθε φορά που κρατούσε την αγαπημένη του στην αγκαλιά του και της μύριζε τα μαλλιά και που την άκουγε να τραγουδά.

Λουζόταν στο λαμπερό κίτρινο όταν άκουγε το γέλιο ενός παιδιού.

Κάθε φορά που μελαγχολούσε ή σκούπιζε τα δάκρυα απ'τα μάγουλα της αγαπημένης του βαφόταν στο γκρι.

Ο Μίλτος ποτέ δεν είδε την ευτυχία, την λύπη, ούτε την αγάπη και τον έρωτα, ένιωθε τα χρώματά τους.

~•~
💙

(01/06/2020)