People

°•°11¾°•°

Γιασεμί

Σαμψούντα, αρχές Μαΐου 1919

Παιδιά ξέγνοιαστα παίζουν στους δρόμους. Κορίτσια πλέκουν πλεξίδες τα μαλλιά τους και σιγομουρμουρούν τραγούδια.

Γιαγιάδες έχουν τριγύρω τους τα εγγονάκια τους και γλαφυρά τους περιγράφουν ιστορίες με δράκους, πρίγκιπες και τις όμορφες του κόσμου, μύθους για τον Αϊ-Γιώργη και για τους θρυλικούς Ακρίτες.

Οι γυναίκες πάνω από ένα υφαντό η καθεμιά κουβεντιάζουν και γελούν, αναπολώντας τα χρόνια της νιότης.

Στα καφενεία άντρες μεγαλύτερης ηλικίας συζητούν με θέρμη, ενώ πιο πέρα λυράρηδες μαθαίνουν τα αγόρια να χειρίζονται με μαεστρία το έγχορδο όργανο του τόπου τους.

Άνδρες επιστρέφουν από τα χωράφια τους, άλλοι πάνω στα άλογα τους, άλλοι πεζοί κρατώντας τα σκαφτηκά εργαλεία τους στο χέρι.

Ήδη ο καιρός είχε αρχίσει να γλυκαίνει και η άνοιξη σιγά σιγά να δίνει τη θέση της στο καλοκαίρι. Το άρωμα του γιασεμιού, περιπλανιόταν στον αέρα που της μεγάλης πόλης του Πόντου.

Τίποτα δεν έμοιαζε να ταράζει το εαρινό αυτό απόγευμα. Όλοι τους απολάμβαναν αυτό το εαρινό απόγευμα ξεχνώντας για μια στιγμή τις διάσπαρτες λέξεις που τα τελευταία χρόνια συζητούνταν έντονα: πόλεμος, διωγμός, σφαγές, καταστροφές.

Το δειλινό αυτό ήταν ατάραχο, αρωματισμένο από το μυρωδάτο γιασεμί, με χαρούμενες φωνές και γέλια παιδιών να περιπλανούνται στον αέρα υπενθυμίζοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης.

°

Σμύρνη, αρχές Σεπτεμβρίου 1922

Από το μεγάλο αρχοντικό αντηχούσαν χαρούμενες φωνές και γέλια.

Πού και πού ακούγονταν εύθυμες νότες από το πιάνο και γυναικείες φιγούρες πηγαινοέρχονταν βιαστικά από δωμάτιο σε δωμάτιο κρατώντας στα χέρια δίσκους με γλυκά: σιροπιαστά, λουκούμια, κομπόστες και κερνούσαν κάθε καλεσμένο.

Στο πιο μεγάλο και φωτεινό δωμάτιο του αρχοντικού, σε εκείνο με θέα στη θάλασσα, βρίσκονταν μαζεμένες όλες οι κοπέλες του σπιτιού.

Στο κέντρο του δωματίου περιτριγυρισμένη από χαμόγελα, βρισκόταν μια κοπέλα με μακριά κάστανα μαλλιά, αμυγδαλωτά μάτια, λεπτή κορμοστασιά και το πιο γλυκό χαμόγελο.