Waiting is one of the biggest reason of breaking up. Now that Nicolo and Nicole are waiting to get married after college, kailangan nilang palakasin pa lalo ang tiwala at pagmamahal nila sa isa't isa. Another chapter, another problem. Will they be t...
"Handa ka na ba, Leader?" tanong ng totoo kong bridesmaid ngayon nasi Kayla. Kung dati pretend bridesmaid lang sya ngayon totoo na talaga.
"Kinakabahan ako ngayon na totoo na talaga 'to," panay ang adjust at pagayos ng wedding dress ko. This is once in a life time thing and I want it to be perfect.
Yung excitement and pagiging kabado ko nuon ay hindi matatapatan ang nararamdaman ko ngayon. It's like 100 times stronger. Napahinga ako ng malalim at tumingin sa mirror. Napangiti ako ng makita ang kabuuan ng gown. Kung dati cocktail dress lang ngayon naman ay talagang puffy and long.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Leader, 'wag kang mag alala dahil maganda ka," napangiti kaming dalawa at nagtawanan. Sinabi na ito dati ni Kayla sa akin para patawanin ako nuon. It worked a little bit. Napatingin kaming dalawa sa pintuan ng pumasok duon sina Gail at Ann.
"Kailangan na kami sa baba, Leader. Wag ka magalala papunta sina Kuya Bryan at Ate Clarrise dito," Tumango ako at kumaway sa kanila. Napahawak ako sa dibdib ko, tumitibok yung puso ko. Sobrang bilis.
Kita ko ang pagnganga ni Kuya nung pumasok sya ng room ko. Tiningnan ko naman sya ng masama at tinaasan ng kilay. Naghanda up sya at tumawa. "My princess looks nervous."
Binalik ko ang tingin ko sa salamin at chineck naman ang make up ko. "Super Kuya," sagot ko sa kanya.
"Don't worry okay?" sabi ni Ate na nasa tabi na pala ni Kuya. Nginitian nya ako at namuo ang luha sa mata nya. Nanlaki ang mata ko at lumapit sa kanya.
"Hindi pa nagsisimula ang ceremony Ate, maya ka na lang umiyak." babatukan nya sana ako pero umiwas ako. Nakita ko naman ang pagsimangot nya. Bumaba na kami at inalalayan naman ako ni Kuya para hindi ako matapilok.
"Una na kami Princess ah, si Mom and Dad ang maghahatid sayo sa altar," since this is the real deal, invited ang buong pamilya which includes: cousins, Kurt, my gang (Double Danger Gang), my hubby's gang (Black Demon Gang), Serpiente Rosa Gang. We made the ceremony closed event pero ang reception, anyone in my school can come.
Nung nasa tapat na ako nung main pinto, mas lalo akong kinabahan. Woh, calm down my heart.
Biglang bumukas yung pintuan, and that's the signal na pumasok na ako, and while wearing this stunning gown I entered. With everyone staring at me I smiled. Nakita ko sina Mom and Dad na nakaabang sa akin.
They fought until very last minute na kung sino ang maghahatid sa akin papunta sa altar. Normally, si Dad ang dapat maghahatid sa akin pero hindi nagpatalo si Mom at talang pinilit si Dad. She said she don't want to miss this.
"Ikakasal na talaga ang prinsesa namin. Bigyan mo na kami ng apo ha?" tanong ni Mom sabay yakap sa akin. Ngumiti naman si Mom sa akin at si Dad, at hinalikan naman ako sa pisngi ni Dad.
Kids are not part of mine and Hubby's plan yet. We are gonna focus on college then finish it and then plan on having kids. My younger sister js still so young. I don't want to have another young one in the family.
"Tara na? Hinihintay ka na ng magiging asawa mo," napatingin naman ako sa unahan, nakita ko si Hubby na tuloy na pinagpapawisan. He kept telling me the day before yesterday how nervous he is.
Paano na lang daw kapag may nagtigil ng kasal o kaya may umatake sa church o kaya kidnapin ako before the ceremony. It seems like he is more nervous than me.
Naglakad na kaming tatlo at nung palapit ng palapit yung pinupuntahan namin, unti unting nawawala yung kaba ko. Nakita ko na din ang ngiti sa mukha nya. Pinunasan nya ang pawis nya at hinintay kaming makarating sa kanya.
Hindi ko na marinig yung sinasabi nina Mom and Dad kay Nicolo dahil nakatitig lang ako sa kanya. Nakangiti sya at halatang masaya sya, and I'm glad dahil nakangiti sya ngayong araw.
Inabot nya yung kamay nya na nagputol sa pagtitig ko sa kanya. Inabot ko naman yun at umupo na kami sa harapan ng pari. Instead of Kent, nasa unahan namin ang totoong pari. In the corner of my eyes nakita ko duon si Kent. Kitang kita ko ang simangot sa mukha nya.
Nakatitig lang kami ni Hubby sa pari habang nagsasalita ito. Gustong gusto namin magholding hands ni Hubby katulad nuong last time since this is a formal one, wag na lang.
"This is the third chance but unbelievably you gave me another. Salamat sa pagiging patient para sa akin. Salamat dahil nandito ka. Na nandito ka sa harapan ko. This time I won't give up on us. I promise you that because I love you so much my Wifey." habang sinasabi nya yun, napaiyak ako. Pumasok sa isip ko ang mga nangyari sa aming dalawa. We came this far which is an achievement that I'm proud of.
"Hubby, my hubby. Kaya siguro ako naging nasa tabihan mo kasi yung pagmamahal ko sa iyo ay wagas. Pasensya na kung matigas ang ulo ko. Pero salamat kasi ang unang bagay na nasa isipan mo ay ang kaligtasan ko. Mahal na mahal kita at hinding hindi iyun magbabago." kita ko ang pamumuo ng luha sa mata ni Hubby.
"You may kiss the bride," at dun itinaas nya yung belo ko. Nagtitigan kami ni Hubby.
Nagsigawan ang lahat na nasa loob ng simbahan nung naglapit ang labi namin ni Hubby. Katulad nuong dati parang kami lamang ni Hubby ang nandito. Unti unting nawawala ang ingay sa paligid namin. After the kiss nagtitigan kami ni Hubby at ngumiti.
"Mahal kita." sabay sabi naming dalawa.
@janaxo29 : As you probably noticed, sinunod ko yung format ng chapter 1. Salamat sa pagbabasa! See you sa very last chapter of this series!
