4.BÖLÜM: HAYATTAN ÖZÜR DİLERİM

129 21 5
                                    


Hayattan özür dilemem gerekir aslında. Kimsenin değil benim hayattan özür dilemem gerekiyor. Ona bu kadar kötü bir insan kazandırdığım için. Ben gerçekten çok kötü bir insanım. Neden biliyor musunuz? Çünkü ben iyi niyetliyim. Unutmayın. İyiler aslında hep kötü olanlardır. Ben ömrüm boyunca kimseye kötülük yapmadım. Hep en kötü olaylara bile iyi niyetle yaklaşmaya çalıştım. O yüzden bu durumdayım ya. Her geçen gün daha çok yanıyorum. Gönlümdeki yangın her geçen gün daha da güçleniyor. Sebebi yine ben. İsyan etmek çok büyük günahtır. Ama gerçekten farkında olmadan ediyorum. Tevekkül ediyorum rabbime. Her gün inşallah geçecek unutacağım diyorum. Ama yok işte yok. Her geçen gün daha beter bir hal alıyor. Ben bunu hakedecek ne yaptım? Sevdim aslında çok da sevdim gerçekten. O yüzden kaybettim değil mi? Keşke sevmeseydim seni demiyorum sevgilim. İyi ki sevmişim seni. 2 ay da olsa bana kendimi özel hissettirdin. Ama bu hikaye mutlu sonla bitse keşke. 2 ay mutlu ettin ardından bir ömür boyu zindan. "Hoşça kal olacaklar sensiz olsun. Daha durmam boşluklarında ben unutuyorum" Ama yapamıyorum işte yapamıyorum. Ne hoşçakal diyebiliyorum sana ne de unutabiliyorum seni. Sen gittin unuttun beni biliyorum. Ama ben ne yapmalıyım? Bana da bir çözüm söyle. O kadar aptallaştım ki yolda yürürken seni düşünmekten kaç kere kaza yapacaktım. Bu kitabı yazarken bile ağlayarak yazıyorum her bir kelimesini. Siz değerli okuyucularıma elimden geldiğince hikayemi sunmaya çalışıyorum ama ağlayarak çok zor be. Siz de benim gibi yandınız mı? Ya da aptal oldunuz mu? Her dakika şiirler yazacak kadar, adının baş harfini duyunca heyecanlanacak kadar, yolda geçen her kişinin o olması ümidi ile geçen her yüze bakacak kadar. Hiç benim kadar sevdiniz mi? Sevdiniz tabii. Belki benden de çok sevdiniz. Ama insan yediremiyor değil mi kendine? Sen aylarca belki senelerce emek vereceksin, sonra pat diye çıkacak, elveda beni unut, harap etme kendini diyecek. Eskiden aşk acısına inanmazdım. Saçma bulurdum. Ama insanın başına gelince ne kadar da kötü oluyormuş. Şimdi dünyanın en kötü şeyi olduğunu düşünüyorum. Gerçekten dostlarım yaşamayan bilemez anlayamaz aşkı. Aşk o kadar düzenbazdır ki halbuki. İlk zamanlar bu yüzünü göstermez size. Hep tatlı güzel yüzünü gösterir. Ama ilerledikçe size asıl yüzünü gösterir. Acı veren tarafını tattırır size. Yeterince mutlu oldun şimdi sıra bende der sanki size. Aşk bu mudur gerçekten? Bu kadar acı bir şeye yine de başlamak başlı başına bir aptallık değil midir? Sonunu bile bile sevmek. Bu kitabımı okuyup okumayacağını bilmiyorum. Ama eminim ki okuyacaksın. Beni gerçekten sevdiysen 1 saniye bile olsa değer verdiysen okuyacaksın. Umarım beni anlarsın da gönül yangını nasıl bir şeymiş görürsün. Kötü olamıyorum demiştim ya. Aynen öyle. Hala kötü olamıyorum. Beni bu halde bırakıp parça parça etmene rağmen senin hep iyi olmanı diliyorum. Ama şu soru aklımı kurcalamıyor değil. Seven hep kaybediyorsa ben sevdim kaybettim. Peki sen ne kaybettin? Hiçbir şey kaybetmedin. Sevmeyen kaybetmiyor demek ki. Bir parça vardır sevgilim." Sen Beni Unutamazsın". Gerçekten öyle mi? Bu parça bence sana değil bana hitap ediyor. Sen bana söylüyormuşsun gibi hissediyorum her seferinde. " Ne yapsan sen beni unutamazsın. Bir yağmur yağsın da bir şarkı çalsın. Sen beni ölsen unutamazsın." Aynı bu durumdayım evet. Unutamıyorum. Bak ölmüşüm işte. Unutmuş muyum? Ölsem de unutamıyorum. Bu şarkı senden bana. Peki benden sana ne var? Daha ne vereyim bilmiyorum ki. Ama olsun bunu da yapayım sana. Son bir şarkı daha vereyim sana hediyem olsun. "Bir Veda Havası" İster Ahmet Kaya'dan dinle ister Kıraç ister Servet Kocakaya. Ben Servet Kocakaya'yı tercih ederim. Sen de ondan dinle. Ama Ahmet Kaya'dan da dinle o daha acı verir. Belki biraz daha anlarsın hayat hikayemi. Önce bu kitapla sonra o parçayla. Benim sana söyleyecek başka hiçbir şeyim kalmıyor bu kitap ve o parçadan sonra. Her şeyin yeterince net olduğunu düşünüyorum. Senden hala bir isteğim var. Hiçbir zaman yapmayacağını bilsem de ümit işte. Tek isteğim bana geri dön sen ben olmayalım artık. Tekrar biz olalım sonsuza dek.

Çıkmaz Yol |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin