11. BÖLÜM: BENİ YALNIZ MI SANIYORSUN?

71 15 0
                                    

Sen gittin. Sen benim her şeyimdin. Sen gidince tek başıma kaldım. Unuttum herkesi her şeyi. Sanki sadece sana aitmişim gibi senden başka kimsem yokmuş gibi bağlanmışım sana, yeni anlıyorum bunu. Yanlış yapmışım yine. Yine her şeyde yaptığım gibi yanlış yapmışım. Seni sevmekte, sana inanmakta nasıl yanlış yaptıysam yine düşmüşüm bu hataya. Kendimden özür dilemek istemiyorum. Çünkü eğer kendimden özür dilersem yeniden aklıma gelirsin. Ve yeniden gelirsen bir daha gidemezsin. Ama inan ben yalnız değilim ki. Bak bir etrafıma hiç yalnız görünüyor muyum ben? Yalnız olsaydım hâlâ bu kadar dinç kalabilir miydim sence? Kalamazdım. Benim etrafımda çok insan var cancağızım. Birçoğunu hakettiği kadar sevemesem de hakettikleri kadar değer veremesem de onlar beni çok seviyor ve eminim senden çok değer veriyorlar. Hiçbiri bir gün "Ne halin varsa gör. Ben gidiyorum" demedi bugüne kadar. Ve demeyeceklerinden, sen gelirsen yine gideceğin kadar kesin, eminim. Benim o kadar çok abim o kadar çok ablam var ki. Hangisine bir derdimi anlatsam anında teselli ederler beni. Senin gibi köşeye atmazlar beni. O yaramı sarmadan bırakmaz hiçbiri. Mesela benim bir abim var çok severim kendisini. Adı gibi güzel insan. Serhat Abim beni asla yalnız bırakmamıştır bugüne kadar. Daha seninle yeni tanıştığımız vakitler onunla da yeni tanışmıştık. Daha ilk konuşmamızda ne kadar mükemmel bir şahsiyet olduğunu anlamıştım. Ve yanılmamışım çok şükür. Adam akıllı doğru yaptığım tek iş dost seçme olsa gerek. Ha kimseye de gel illa benimle dost ol da demedim. Zaten ya kendisi geliyor bana. Ya da rabbim nasip eyliyor da bir şekilde oluveriyor. Mükemmel bir insan Serhat Abim. Onun derdi olur ben dinlerim, benimki olur o dinler. Ama asla birbirimizden bıkma, usanma, çekip gitme vs şeyler de olmuyor işin açığı. Ama nedense çok fazla değer verdiğim birine, hayal kurduğum birine bu kadar önem verince gidiyor. Adalet bu mu? "İsyan etmek yakışmaz senin gibi bir kula, aman ha vazgeçme son anına kadar dost de illa" Ne kadar güzel açıklamış üstad. Aynen öyle olay. Bu aşk üzerine yazılan şiirler, hatta bu roman bile aslında boş. Yazdım mı dost üzerine yazacaksın. Çünkü hakiki, samimi dost seni asla bırakmayan asla senden vazgeçmeyendir. Allah kendisinden razı olsun Serhat Abim daima yanında oldu ve ben de az çok olmaya çalışıyorum. Yani demem o ki yalnız değilim ben. Belki sen de değilsindir. Ama ben sen yokken de mutluymuşum. Bana bu konuda tecrübe kazandırdığın için bir teşekkürü borç bilirim sana. Diğer şeylerden uzaklaşarak dostlarla iç içe olmak harika. Daha birçok insan var inşallah ileriki bölümlerde bahsedeceğim. Peki şimdi hâlâ BENİ YALNIZ MI SANIYORSUN?

Çıkmaz Yol |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin