Çiçekçi Dükkanı //DESTİEL

1.3

MIIA: Dynasty

SIZI

Tessa'nın dedikleri haftalardır kafamı kurcalıyordu. Haftalardır hastanenin iğrenç koridorlarında uyukluyordum. Yemek yemiyordum, zar zor su içiyordum ve boş boş oturuyordum. Bobby'nin işe gitmemle ilgili ikazlarına rağmen işe gitmiyordum ve Bobby beni işten attığı için ona kızgın değildim. Buna onu ben mecbur bırakmıştım.

Güzel bir sabahtı.

Hastaneden çıkmış, impala da oturuyordum. Hademeler beni koridordan kovunca böyle yapardım. Cep telefonumdan galeride gezinirken Cas ile benim favori şarkılarımızı dinlerdim. Cas'in sesini özlüyordum. Evet bir hafta önce konuşmaya başlamıştı ama bu...

Bu Cas değildi.

Sesinde samimiyet yoktu, gözleri parlamıyordu. Bu benim Castielım değildi. Yine elimde bir bira şişesiyle sabahlamıştım. Yine başım çatlayana kadar ağlamıştım. Hakkaten ne zaman bu kadar ağlar olmuştum? Ne zamandır bu kadar hassastım? Dean Wincheste: maço çocuk ağlak biri olmuştu.

Sam, Bobby, Ellen ve hatta Ellen bile benim için endişeliydiler. En çok da Sam. Sam apayrı bir durumla mücadele ediyordu ve kardeşim tüm gücünü tüketse bile abisinin yanına geliyor ve onu teselli ediyordu. Hatta bir kaç kere Cas'i görmeye bile gitmiştik beraber.

Evet, Cas'in durumu düzeliyordu ama Tessa'nın dedikleri canımı yakıyordu. Ben Castiel'ın canını nasıl yakmış olabilirdim ki? Tek derdim Cas iken ne yapmıştım? Jo'dan ayrılmıştım ki bu Bobby ile Ellen arasında bir takım sorunlara yol açmıştı. Ayrıca Cas'e kahrolası bir yüzük bile almıştım. Ona romantik bir yemek hazırlamıştım. Eve gelmiştim ve karşılaştığım manzara kanlar içinde beti benzi atan erkek arkadaşımdı. Üstelik benden nefret ediyordu.

Cas ortopediye transfer edilmişti ve iki haftadır hastane odasında hareketleri kısıtlı bir vaziyette uyuşturucu haplarla ayakta kalıyordu. Hala ziyaret saatlerinde ona açmak istediğim konuyu açamamıştım ve doğal olarak Ash'e soramazdım. Ash yoğun bakımda biraz meşguldü. Zaten sanırım Jo da bana Ash'i biraz hırpaladığım için bu kadar kızgındı. Asıl kızgın olması gereken bendim oysa ki.

Güneş doğalı bayağı olmuştu ve biraz kar yağdığı için Impala'nın camları bembeyaz bir hal almıştı ki güneş ışığı arabaya zar zor giriyordu. Cas içi hastanede kaldığım süre boyunca üşümemek için yanımda aldığım battaniyeye sarıldım. Sistemimdeki alkol üşümemi yavaşlatsa da fazla işe yaramıyordu. 

Yetti artık! İsterlerse beni tekrar kovsunlar! Ben sevgilimi görmeye gidiyorum.