pinpoint | rosékook ✓

1.5 ✓

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfenn unutmayın. Sizi seviyorum, iyi okumalar!
Umarım seversiniz❤️

...

•Chaeyoung•

Öne eğik, kaldıramadığım başım eşliğinde odada yankılanan adım seslerinin yakınlık derecesini ölçmeye çalıştım. Bedenim ve ruhum o kadar yorgun düşmüştü ki ne tepki verebiliyor ne de kollarımdaki ipi gevşetmek için hareket edebiliyordum.

" Benim tatlı küçük kızım." Kulağıma dolan sesler bir kaç anıyı aklımda canlandırırken yanımdan geçen adamı göz bebeklerimle takip ettim.

" Tatlı aptal küçük kızım." Yanağımda hissettiğim el tüm gücümü toplamama sebep oldu. Başımı adamdan uzaklaştırdım ve yüzümü buruşturdum.

Bana dokunmasını istemiyordum.

Konuşmaya başladığımda sesim hem alay doluydu, hem de ağlamaklı.

" Nasıl kendi oğlunu öldürebildin?" Göz bebeklerim titredi. Adam düşünür gibi oldu. Şuan ellerimi çözseler onu bizzat kendim boğardım.

" Hadi ama, çok da üzülmüş gibi yapma." Güldü. Gram suçluluk duygusu hissetmiyordu. Sırtıma yaklaşan başka bir adam hissettiğimde ürperdim.

" Efendim, oğlunuz. Telefonda." Adam gülümseyerek telefonu eline aldıktan sonra aramayı hopörlere aldı.

" Adi herif!" Jungkook'un sesini duyduğumda gözlerimi kapadım.

Şuan varlığına o kadar çok ihtiyacım vardı ki.
Onu çok özlemiştim.

" Ben de seni özledim oğlum, tam da Chaeyoung'la oturmuş senin hakkında konuşuyorduk. Tabii o çok konuşmuyor ama." Ardından güldü. Her zaman hissettiğim o cesaret şimdi kaybolmuştu. Çok korkuyordum. Kendi oğluna bunu yapan, bana neler yapardı?

" Eğer onun kılına zarar gelirse, oraya gelirim ve seni çıplak ellerimle boğarım. Ve bunu yaparken gram pişmanlık çekmem." Adam tekrar güldükten sonra telefonu hopörlerden çıkardı ve kulağıma verdi.

" Jungkook?" Ses tonum kısık ve yorgundu.

" Güzelim, iyi misin?" Hıçkırarak ağlamak istedim.

" Jungkook, Hoseok gitti. Hem de benim yüzümden." Ağlamaya başladım.

" Şşşşt ağlama tamam mı? Chaeyoung beni şimdi iyi dinle tamam mı?" Burnumu çektim ve sanki görebilecekmiş gibi başımı salladım.

" Seni ordan kurtaracağım ama biraz sabretmelisin tamam mı? Hoseok senin yüzünden ölmedi Chaeyoung, sakın böyle düşünme. Şimdi senden her zaman olduğundan daha fazla güçlü olmanı istiyorum. O adamın sözlerinin seni etkilemesine asla izin verme. Sana dokunursa onu mahvedeceğimi iyi biliyor. Korkmana gerek yok. Sadece beni bekle bebeğim." Kapatmasını istemiyordum. Karşımdaki adam tam da gözlerimin içine bakarken konuşmak zordu.

" Sakın unutma, seni seviyorum Chaeyoung." Ağzımı açmıştım ki telefon kulağımdan çekildi.

" Çok romantik bir konuşmaydı, duygulanmadım değil oğlum." Dişlerimi sıktım.

" Ama bak ne diyeceğim, sence Chaeyoung ne kadar para eder?" Göz bebeklerim titredi. Ne diyordu bu?

" Bağırma canım, sadece söylüyorum işte. Bence baya iyi para kazanabilirim. En azından bana kaybettirdiğin paraları ödemiş olursun ha?" Neler döndüğünü anlamıyordum.

" Tamam, bunu sonra konuşuruz tatlım. İyi günler." Adam telefonu kapatıp bir kenara attığında etrafa parçaları dağıldı. Adam yanıma gelip eliyle yanağımı okşadığında gözümden akmayı bekleyen yaşlar çoktan akıyordu.