Los czarodziejki

cz.2.Rozdział. 15

Pojawił się Janusz.

-To Janusz. Jest dla mnie jak brat można tak powiedzieć.

-Daria ja nie wiem czy to dobry pomysł.

-Zabawmy się i nie marudzicie już!-Krzykneła Patrycja pijąc już któreś piwo. 

-Dziewczyny pokażmy jak się bawi.-Włączyliśmy muzyke i zaczeliśmy tańczyci. Ja stałam na środku a Diana i Patrycja za mną. Salon na szczeście jest duży. Jest tylko tam kanapa ,kominek i stolik.

Po skoniczeniu chłopcy zaczeli bić brawa i gwizdaci.

- Nie dość że nie źle się bijecie to jeszcze tańczycie. Ah wy moje dziewczynki. Pamietam was jak byłyście kilka miesięcy temu. -Powiedział Janusz a my miałyśmy łzy w oczach. Spojrzeliśmy po sobie i przytuliłyśmy Janusza.

-Dziewczyny jeśli umre zaopiekuj się moim wnukiem.

-Janusz ty nie myśl o tym nawet żeby się żegnaci. Rozkręcamy tą impreze. -Zaczeli niektórzy tańczyci do muzyki a inni rozmawiają ,pili. Piłam i rozmawiałam z Antkiem. Pierwszy raz spedziliśmy czas tak razem. Kocham go i tesniłam. Przez miłość można przestać jeść ,pici ,spaci. Przez miłość można przestać żyć. W naszym przypadku tak było. Oni wszyscy zasługują w konicu na prawde. Jutro nadejdzie dzień który może zmienici wiele. Czy to wszystko mnie zmieniło? Tak zmieniło. Każdy czasem się zmienia. Nawet nie wiem kiedy film mi się urwał.