Yeni not 2: Hâlâ yorum yapmayanlar ve oy vermeyenler görüyorum. Aaa çok ayıp! Hadi bakalım eller butonlara. :)
Yeni not: Heyyyy Mavi'nin Gurur tonu ailesi, neredesiniz? Hiç yorum yok aaaa çok ayıppp!😂 Düzeltmeler tamam, kısa ama önemli detaylar barından bir bölümle karşınızdayım. Yorum istiyorum bir sürüüüü. :)
Yetiştirdim vallahi billahi %2 şarjımla Gurur'un doğum günü bitmeden kısa da olsa güzel bir bölümle geldim. :))
Bugünü es geçmek olmazdı. Çünkü bugün 11.07!
İyi ki doğdun Gurur Bayraktar!💙
Bol bol yorum ve oy bekliyorum sizden. Bakalım bizimkileri ne kadar özlediniz.😍
Finale son 1!🦋
Sen kendini affedebiliyor musun baba? Annemin karşısına geçip, ben başkasına aşık oldum dediğin için kendini affettin mi mesela? Ya da bizi bırakıp gittiğin için?"
Gözyaşlarımı elimi sildikten sonra tekrar konuştum.
"Senin o beğenmediğin Gurur, en azından bana bunu yapmadı baba. O benden hiç vazgeçmedi ve evet tekrar söylüyorum: Ben de ondan asla vazgeçmeyeceğim. Böyle benim canımı acıtarak ya da beni cezalandırarak ondan vazgeçmemi sağlayamazsın!"
Bunları söyledikten sonra, arkamı döndüm, merdivenlere doğru yöneldim. O arada bir gümbürtü koptu ve ablamın çığlığını duydum.
Tekrar dönüp baktığımda babam yere yığılmıştı.
Donup kalmıştım. Ellerim titremeye başlamıştı yine. Annemle ablam telaşla bağırıyorlardı. Sesleri duyuyordum, ama olduğum yerden kıpırdayamıyordum.
Saniyeler içinde, salonun bahçeye açılan kapısından Gurur içeriye girdiğini gördüm. Yerde yatan babama doğru hamle yaptı.
"Akif Baba, duyuyor musun beni?"
Babamdan herhangi bir tepki yoktu. O arada ablam, bir anda fenalaşan annemi alıp koltuğa oturttu.
Gurur olduğu yerden bana doğru seslendi.
"Mavi, buraya gelip kalp masajı yapman lazım. Kalp krizi geçiriyor baban."
Her şeyi duyuyordum ama, tepki veremiyordum.
Defalarca, panik anlarında donma huyumdan nefret ettiğimi söylemiştim di mi? Gözlerimden yaşlar süzülüyordu. Gurur tekrar seslendi.
"Mavi, kendine gel." diyerek bana yaklaştı. Kolumu tutup hafifçe sarsmaya çalıştı. Sonrası bende yok.
En son hatırladığım şey, onun sesiydi.
Gözümü açtığımda ise, bir hastane odasındaydım ve Ferhan, Gurur, Deniz, Bulut ve annem yanıbaşımdaydı.
💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙
Uzandığım yerden kalkmaya çalıştım, damar yolumdaki iğne canımı acıtınca duraksadım.
"Babam nerede?" ilk sözlerim bu olmuştu.
Annem, ablam, ağabeyim herkes ağlıyordu.
Bulut bana doğru birkaç adım attı. Derin bir nefes aldıktan sonra konuştu.
"Çok üzgünüm... Babamı kaybettik Papatya..."
Donup kaldım. Ağlamaya başladım. Hüngür hüngür ağlıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi'nin Gurur tonu (TAMAMLANDI)
General FictionAşk başıma geldiğinde, anlayamamaktan korkardım hep. Ya anlayamazsam, ya elimden kaçırırsam bu fırsatı diye. Çok gördüm çevremde, "Aslında o gerçek aşkmış ama anlamamışım, elimden kaçırmışım, kıymetini bilememişim." diye anlatanları. Ya ben de kıyme...
