Gizemlilerin Aşkı [Mafya] (TAMAMLANDI)

8.Bölüm

MEDYA AZRA'NIN GİYDİKLERİ

Azra'dan:
Gözlerimi açınca, kendimi yabancı bir ortamda buldum. Sonra hatırladım tabi Ardada uyuya kalmıştım, daha doğrusu kalmıştık. Nasıl Yorgun düştüğümüz hakkında tek bir şey bilmiyorum. Sonra bende Aliço olmadığı için Kabus görmüştüm. Şeyma şoktan çıkmama yardım etti ve ondan sonrası ağlıyarak uykuya dalmak. Yatakta dikleştim ve birden yanımdaki koltukta uyuya kalan Ardada kaldı Gözlerim. O her kızın isteğebileceği bir tipe sahipti. Nasılmı? Adamda kas desen kasdan patlicak diye korkacaksın, yani o kadar çok kası var, tip desen bal dök yala. Ne diyorum lan ben? Başımı iki yana salladım bu düşüncelerden kurtulmak istercesine. Ama bu yinede onun tatlı olmadığı anlamına gelmez. Ben hâlâmı bunu düşünüyorum ya? Kendi kafama kendim çaktım ve ondan sonra muazzam bir kahkaha duydum. Bu nee?? Ben bu Gülüşle ölmek istiyorum. Ne diyorum gene ben?

Azra: Ne gülüyon be?

Arda: Kendi kafana niye vuruyorsun?

Azra: Burda uyuya kaldığım için kendime kızıyorum.

Arda: Gidicek bir yerinmi var? Ben götürim istersen?

Azra: Yokta, bizi bu kadar yorgun düşüren neymiş, bulabildinizmi?

Arda: Uyku tozu.

Azra: AHH, benim aptal kafam. Ne diye bırakırımki Şeymamı o eve. O***** Ç***** bulmuştur evi, ben gelincede bayılıcaktım, o'da rahatça işini halledicekti. Neden bu kadar malca birşey yaptım ben yaa?

Arda: Esat denilen Adam yaptı diyorsun yani?

Azra: Diyorum, hatta adım gibi eminim.

Arda kafa salladı ve giyinip aşağa gel dedikten sonra odadan çıktı. Dolapta ne bulduysam giydim.(MEDYA) Yeşil değişik bir shirt, altına buz mavisi şort ve en sonda hafif topuklu siyah kısa bot tercih etmiştim. Aynada kendime baktım. Yeşil değişik shirt göbek kısmını açık bırakmıştı ve baklavalarım kolay bir şekilde görünüyordu. Kollarımda ve bacaklarımdaki kaslarda belli oluyordu. Saçımı bulduğum bir tarakla taradım ve aşağıya indim. Sadece hafif topuklu botların sesi duyuluyordu koca evde. Yemek Masasına varınca tanımadığım bir çok insan gördüm. Arda bana 'öldün bil kendini' bakışları atıyordu ve ben daha ne yaptığımı bile anlıyamamıştım. Herkez sus pus olmuş bana bakıyordu. Şeyma yanıma geldi ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Sonra kapı çaldı ve içeriye giren kişiyle gözlerim hem sinirden hemde şaşkınlıktan yanmaya başladı.

Büşra'dan:
Bilmiyorum ne kadardır ama uzun zamandır Azraya ulaşmayı deniyorum ama telefonunu açmıyor. Esat birşeymi yaptı acaba? Zaten uzun zaman birşey yapmaması fırtına öncesi sessizlik gibidir. Evin kapısı çalmaya başlayınca Derya Abla kapıyı açtı. Derya Abla tontiş yardımcımızdır. Çok severim onu. İkinci Annem gibidir hep. İçeriye giren kişiyle gözlerimi şaşkınlıkla açtım. Mertin burda ne işi var?

Mert: Ne o, beni gördüğüne sevinmedinmi? Oysaki ben özlem gideririz diye gelmiştim/dedi Yüzünü üzgün bir hale sokarak.

Büşra: Yaa, özledim özledimde beklemiyordum seni. Ben Azra geldi zannetmiştim.

Mert: Azra gelemezki zaten.

Büşra: Neden (!) gelemezmiş benim Arkadaşım buraya?

Mert: Iıııı şeyy, o Ardanın evinde uyuya kaldıda.

Büşra: Hayatta inanmam. Azra başka bir evde, hele bir erkeğin evinde ve bunu daha doğru dürüst tanımıyor bile. Yok inanmam. Kanıtın varmı varsa göster.

Mert Telefonundan bir Video açtı, Azra çok Yorgun bir şekilde hiç tanımadığım bir yerde uyuyordu. Sonra Video odayı evi filan gösterdi.

Büşra: Tamam inandım, peki nasıl olmuş bu olay?